İşçilerin durumu berbat,
kadınların felaket,
çalışanların güç...
Emekli zorda,
köylü bitti,
çocuklar...
İçler acısı durumda.
İnşaatta, sanayide, tarlada, koca evinde, okulda, evde, yetiştirme yurdunda, sokakta perişan çocuklarımız...

***

Çocuk hakları günüydü, dün.
Yılda bir kez.
Dokunuyoruz, irdeliyoruz, tartışıyoruz.
Birkaç haber ve köşe yazısı, istatistik, uzman görüşü, hükümet sözcüsü...
Ülkenin en büyük utanç tablolarının arasındadır çocuklarımız.
Sömürülen, dövülen, aşağılanan, horlanan, tacize uğrayan, okutulmayan, telli duvaklı kadın yapılan, ensestin kıskacında, mahalle baskısında, özgürlükleri hiçe sayılan, başlarına türban geçirilen...

***

Bilye oynadığı dönemde ekmek almaya giderken gaz fişeğiyle vurulan çocuklarımız.
200 bine dayandı evlendirilenlerin sayısı; her yıl 40 bini yeni gelin oluyor, resmi rakam, oran yüzde 35’e dayandı.
1 milyonu çalıştırılıyor, yazık 50 bini fuhuş sektöründe.
Bir o kadarı sokakta...
Ensest belası ayrı.
Hesapta, “yüzde 99” diyorsunuz ya!
Mahkemelerdeki cinsel istismar ve tecavüz sayısı, geçen yıl 40 bin.
2008’den geçen yıla, yüzde 400 arttı.
Çalıştırılırken 42’si öldü daha yıl bitmeden.
Dünyanın en gelişmiş 17. ekonomisinde Mali, Butan, Burundi, Uganda, Nijer, Burkina, Etiyopya, Nepal, Ruanda, Kenya ve Pakistan sıralamasındayız.
Her yüz çocuktan 70’i şiddet görüyor üstelik. Düşleri çalınıyor...
Sayarsan, kâğıt üstünde hepsinin sağlıklı ortamda yetişme, dinlenme, boş zaman değerlendirme, oynama, eğlenme, kültürel ve sanatsal yaşama özgürce katılma hakkı var.
Tabii hesapta!..
Çocuklara bayram hediye edilen dünyanın tek ülkesindeki manzara.

***

Yurdumun çocuk fotoğrafları acıyı, sömürüyü, şiddeti yansıtıyor ne yazık.
Üstelik doymazlığınızın, hırsınızın, merhametsizliğinizin, yağmacılığınızın bedelini henüz doğmamış çocuklarımız ödüyor.
Onların başlamamış hayatlarını çalıyorsunuz, talan ettiğiniz ormanlarımız, tarlalarımız, ırmaklarımız, denizlerimiz, havamız, suyumuzla...
Geleceği satıyorsunuz...