ABD yeni başkanını seçti: Barack Obama.

Canlı yayında izledik. Şikago’da meydanı dolduran yüz binlere teşekkür konuşması yapmak için hazırlanan büyük platforma çıkan Barack Obama’yı siyahilerden çok beyazlar alkışlıyor.

ABD’de halk; adeta eski Başkan Bush’tan kurtulmanın, umut veren bir “değişim çağının” başlangıcını kutluyor.

 

Dinsel tutkularla, yalanlarla başlattığı (örneğin Irak) savaşlardan, dört yıl sonunda Amerika halkını ve hemen bütün dünya ülkelerini kasıp kavuran ekonomik ve mali krizi yaratan beceriksiz bir başkandan kurtulduğu için dünya bayram ediyor...

Umut penceresinden bakan siyahi baş, umutları acaba gerçekleştirebilecek mi?

Yoksa hemen bütün ABD başkanları gibi Obama da ABD’nin ulusal yararlarını siyasal anlayışların üstünde tutan derin devletin çizdiği yörüngenin dışına çıkamayacak mı?

***

Bütün TV kanallarında Obama’nın seçilişiyle ilgili yayınlardaki haber sunuşlarında ve yorumlarda Amerika; başkanını değil, sanki Türkiye başkanını seçmiş gibi bir hesapsız coşku, bir heyecan vardı.

Obama’ya övgüler sıralanıyor. Yeni ABD Başkanı’nın Türkiye’ye bakış açısı nedir sorusuna dolu dolu yanıt veren tek bir yorumcu veya haber yoktu ekranlarda.

Bir kuşku ve bir de umut veren söylemler… Ermeni soykırımını tanıyacağını kesin dille ifade etmesi Türkiye’ye bakış açısını gölgeliyor.

Fakat -teselli olarak- seçim kampanyalarında başkan adaylarının Ermeni seçmeni yakalamak için soykırımı tanıyacağı vaadinde bulunduğu anımsatılıyor.

Avrupa’da altıncı, dünyada on beşinci sırada olduğu söylenen Türk ekonomisi ve Ortadoğu’daki coğrafi konumu nedeniyle Obama’nın da, Türkiye’yi gözden çıkaramayacağının altı çiziliyor.

***

Oysa Obama, kendinden önceki başkanlar gibi davranmayabilir. Türkiye’yi gözden çıkarmayacaksa bunun nedeni ne ekonomi ne de Türk dostluğuna verdiği önemden kaynaklanmayacak elbette: ABD yararları neyi gerektiriyorsa, belki uygulamalarda Bush’tan farklı olarak Türkiye’yi kollayan bir politika izleyebilir ama, değişim yıllarıdır diyerek soykırım iddiasını resmen tanıyabilir.

Unutmamak gerek; Demokratlar’ın Türkiye’ye bakış açıları Cumhuriyetçiler’den oldukça farklıdır.

Barauk Obama, seçim belgelerinde yazılı olduğu gibi “Türkiye ile stratejik ortaklığı onarmayı önemli bir hedef olarak” görüyor.

Ne ki, Bush gibi stratejik ortağını Ortadoğu amaçlarında bir araç gibi kullanmayı yeğleyecek mi, Büyük Ortadoğu Projesi kapsamında kullanacağı bir silah olarak görmeyi sürdürecek mi?

***

Gelelim asıl sorundan kaynaklanan soruya:

Başkan Bush, Türk demokrasisini ılımlı İslam modeli altında İslam ülkelerine bir örnek gibi göstererek laik Cumhuriyet’in temelinin dinamitlenmesine hizmet etti.

Bu amacı gerçekleştirmek için dinci RTE iktidarına büyük katkı sağladı.

AKP, yıllardır iktidarda ve ayakta duruyorsa bunu gerçekleştiren büyük etkenlerin başında Başkan Bush’un ılımlı İslam politikası ve AKP’ye bu yönde verdiği destek geliyor.

Laik Türkiye geleneğine ne derece saygılı olacaktır? Obama’nın izlediği politikanın bize göre en duyarlı noktası budur.

Bilinen bu gerçekler Obama’ya Türkiye’yi en başta ilgilendiren şu soruyu yöneltmemize olanak tanıyor.

Yeni Başkan’a soralım:

Eski Başkan Bush’un Türkiye’ye uyguladığı ılımlı İslam politikasına devam edecek mi?

Bu politikalarla dinci güdülerle hareket eden, laikliği sözde savunan, lakin laikliğin temel koşullarını hemen her fırsatta yok etmeye çalışan RTE iktidarına ABD desteğini sürdürecek mi?

Bu temel anlayışta Türkiye’yi rahatlatacak bir politika izlediğini göstermedikçe Başkan Obama:

Vaat ettiğiniz “değişim” en azından bizim için geçerli olmayacak.