Öncelikle Mehmet Ali Aydınlar ve Cüneyt Tanman’ın Türk Telekom Arena’yı doldurma çabasını alkışlamak lazım. Uzun bir aradan sonra dolu tribünler önünde ulusal maç izledik. Keşke Hiddink ve ekibi de, Aydınlar ile Tanman kadar kafa yorsaydı Almanya karşılaşmasına. En azından kendi sahamızda bu kadar kolay teslim olmazdık. Bir ilk gol yedik Almanlar’dan, şaşar kalırsınız. Kaleci evelemeden, gevelemeden topu Götze’e kazandırdı. Onun pasında Gomez, Servet ile Aurelio’nun hatasında skoru değiştirdi. İkinci gol ise tam evlere şenlik. Müller, o topu ağlara bırakmadan önce Almanlar 3 kez benzeri pozisyon yakaladı. Bizim ön liberolar sanırım skorboarddaki animasyonu izliyordu. Orada Müller’e o şutu attırmaz ve o golü yemezsiniz! Hakan’ın golünden sonra saman alevi gibi bir parladık ama penaltı maçın sonucunu belirledi.

Çok mu kötü oynadık? İyi oynamadığımız kesin. Ama maçı elimizde tutacak fırsatlar da gelmedi değil. Selçuk’un harika pasında Hamit golü atsa, keza Arda ve Burak’ın getirdiği topta Selçuk ağları havalandırsa maçın rengi değişirdi ama Almanların makine düzeni içindeki oyununa karşılık veremedik. Panzerlerin sağ kenardan etkili geldiklerini sokaktaki çocuk biliyor. Galiba bizim Hiddink işin farkında değil.

Bu kadar kolay teslim olan bir takım daha görmedim. Ama maç öncesinden belliydi bu hava. Hollandalı hoca, güç farkından, siklet uygunsuzluğundan söz etti. Haksız da değil. Almanya ile Türkiye’yi aynı teraziye koyamazsınız kabul. Yine de Terim’lerle Denizli’lerle Panzerler’e kök söktürdüğümüz maçları hatırlıyorum. Ama bu takım Hiddink’in takımı. Onun düşüncelerini yansıtıyor. O yüzden TFF, Hollandalı ile ilgili kararını 13 Ekim sabahı vermeli.

EURO 2012’ye hâlâ gitme şansımız var. Onda da Almanya’nın ayağına bakıyoruz. Belçika’yı yenerlerse, biz de Azerbaycan’ı yenersek...