Büyük ya da iyi futbolcu kimdir? Kim değildir? Senelerini futbola vermiş biri olarak bana göre; iyi futbolcu, yeteneği ve tekniğini spor etiği ile birleştirebilen futbolcudur. Bunlar, birbirini tamamlayan ve biri olmazsa diğerinin etkilenebileceği özelliklerdir. Bu özellikleri üzerinde taşımayan futbolcu kanımca iyi futbolcu olamaz. Olamadığı gibi, kendi takımı için de büyük tehlikedir. Elde taşınan bir bomba gibidir. Sahada nerede, nasıl, hangi dakikada patlayacağı belli olmaz. Bu tip futbolculara pek güven duyulmaz. Bu hususta Atatürk’ün ‘Ben sporcunun, zeki, çalışkan ve ahlaklısını severim’ sözü çok anlamlıdır. Ama diyeceksiniz ki bizim toplum, Ata’nın hangi vecizesinin arkasında durdu ki bunun dursun. Ne yazık ki futbol eleştirisi yazan ve futbolu bildiklerini söyleyen bazı arkadaşlarımız, iyi oynasın, gol atsın da ahlak nasıl olursa olsun edası ile yorumlarını yapmaktadırlar. Oysa futbol bir takım oyunudur. Tek oyuncu ile asla bağımlı ve bağlantılı değildir. Eğer böyle ise o takım bir futbol takımı değil, olsa olsa mehter takımıdır.\n

Hepimiz biliyoruz ki Fenerbahçe’den Atletico Madrid’e transfer olan Emre’nin futbolu gerçekten yararlıydı. Ancak yine hepimiz biliyoruz ki sahadaki davranışları, takımın moralini bozacak, hatta onu başarısız kılacak durumda idi. Bu da bizi şu sonuca götürüyordu: Emre’nin oyunculuğu ile futbol etiği doğru orantılı değildi. Galatasaray’da çiçeği burnunda iken futbol oynayan bu genç çocuk, yaptığı çirkin hareketler yüzünden evrensel futbol mahkemelerinde yargılanmadı mı? Hakemlerle kavga etmesi ve sarı ya da kırmızı kart görme sayısı bir hayli fazla. Tam anlamı ile oyunu çığrından çıkartan bir futbolcuydu. Fenerbahçe’de onu isteyenler kadar, istemeyenler de vardı. Ama şimdi aranıyor. Fenerbahçe, onun yokluğu yüzünden paranoyaya girdi. “Emre’siz Fenerbahçe olamazmış.” Dünyanın en büyük futbolcusu imiş. Bu nedenle onun gibi birisi aranmalıymış. Bunların gerçek durumla ilgisi yok. Mizahtan öteye gidemeyecek sözler bunlar. Lefter bile zamanında kadro dışı bırakılmıştı. Futbolcusu olsun, çalışanı olsun, yöneticisi olsun kimse Fenerbahçe’ye kişilik veremez, ancak ondan kişilik alır.\n

Şimdi Galatasaray’da yine Emre’ye yakın futbol karakterinde birisini görüyoruz: Engin Baytar. Hırsı ve ayak kuvveti, beyni ile paralel çalışmıyor. Sahadaki hareketleri çılgınca. Son maçta hakem Çakır’a yaptığı muamele, dünyada az görülecek cinstendi. Sonuçta 11 maç ceza aldı. Ne yazık ki bu cezaya gerek yönetimden gerekse fanatiklerden tepki var. Oysa tepki ters yönde olmalıydı. Galatasaray gibi büyük bir takımda böyle bir futbolcunun yeri yoktur, diye ipinin çekilmesi gerekti. Yanında ve arkasında olmak, spor ahlakına aykırıdır. Sonra dönüyoruz “Niçin biz de olimpiyatlardaki diğer yabancı sporcular gibi sporcu yetiştiremiyoruz” diye hayıflanıyoruz. Sporcu yetiştirmek, karpuz kavun yetiştirmek gibi değil ki. Yetiştiren insanların da iyi yetişmiş olması gerek. Böyle devam edersek, daha uzun süre olimpiyat oyunlarını imrenerek izleyeceğiz. Olimpiyat oyunlarının ülkemizde yapılmaması için direnen ülkelerin hakkı yok mu? Bırakalım artık bu yozlaşmayı…