Yazarlar Günün Köşe Yazıları Spor Konuk Yaşam Tüm Yazarlar
Benim Güray Ağabeyim
Bu yazı siyasi bir yazı değil. Bu yazı insani bir yazı. Çocukluğumdan beri tanıdığım, yarı ağabey yarı baba bildiğim, canım ablamın eşi Güray Ağabeyimin gözaltına alınmasının ve tutuklanmasının bendeki izdüşümünün yazısı.
O benim çocukluğumun kahramanı. Daha 12 yaşındaydım bana ilk Küçük Prens kitabımı hediye ettiğinde. Çocuk günlüğüme hayatın yalnızca güzel anılardan ibaret olmadığını, bütününün bir anlamı olması gerektiğini yazdığında 14 yaşındaydım. 1980 darbesinden sonraki o kapkara yıllarda, canım ablama ve Güray Ağabeyime hasret geçirdiğim o kocaman yedi yılda, insan hiç mi endişe etmez ablasının ve eniştesinin ahvalinden? Etmedim, çünkü ablamın yanında Güray Ağabeyim vardı. Öylesine sarsılmaz bir güven duyuyordum ki, ancak süper kahramanlara duyulur böylesi. Çok hasret çektim, evet, ama hiç kaygı duymadım. Peki nereden gelir böylesi bir güven? Güray ağabeyimin bir ayaklı kütüphane olmasından mı? Çok okuyup hiç güven vermeyen öyle çok insan tanıdım ki. Entelektüel derinliği ya da analitik zekâsı mı? Edebi maharetleri ve kaleminin kuvveti mi? Hayır. Bunlar sarsılmaz bir güven duymam için gerekli ama yeterli değil. Şimdi 50 yaşımın gözleriyle çok net görüyorum kaygısızlığımın nedenini: Güray ağabeyimin her daim huzur veren tertemiz kalbi ve uçsuz bucaksız bilgeliği. O bilgelik etrafa ışık olup yayılır. O bilgelik her karanlığı aydınlatır, her soğuğu ısıtır ve her yalanı utandırır.
31 Ekim sabahı televizyonlar ev baskınını ve gözaltını naklen altyazı olarak geçerken, polisler evde arama yaparken ablamı aradığımda sesindeki o sakin tonu dinlerken, gözaltı kararı tutukluluğa dönerken ve bu trajikomik süreç karanlığın belirsizliğinde ilerlerken, yine aynı kaygısızlık, aynı sarsılmaz güven duygusu içindeyim. Güray ağabeyimin gözlerindeki o yüreklere su serpen bilgelik, hayatımın en karanlık günlerinde bile hep benimle oldu. Şimdi de öyle. Biliyorum ki beden hapsolur ama zihnin özgürlüğü, kalbin temizliği ve yaşanmışlığın bilgeliği asla ama asla hapsolamaz. Bu oyunun sonunda olsa olsa yalan utanır.
Ümit Deniz Efendioğlu 8 Kasım 2016 / İstanbul
Yazarın Son Yazıları Tüm Yazıları
Günün Köşe Yazıları
Video Haberler
- Çorlu tren faciası davasında 6 yıl sonra karar çıktı!
- Beslenme çantalarının içi boş kaldı...
- Böylesi görülmedi: Tavuk mu horoz mu?
- Özel yeni üye kampanyasını başlattı
- Bugün 23 Nisan! Arşiv görüntüleriyle Meclis'in açılışı..
- Erdal Sağlam'dan ekonomi analizi!
- Belediye başkanı 'sıkıntı olmayan belediyemiz yok' dedi
- Özdağ'dan hükümete Dünya Bankası tepkisi
- Meclis'te gerilim
- Tarım Bakanlığı'nda 'Suriyelilere kadro' iddiası
En Çok Okunan Haberler
- Kepez Belediyesi'nde yeni başkan belli oldu
- Kayyum rektörün paylaşımına tepki
- AKP'li isimden istifa çağrısı!
- Öğrenilmesi en zor dili açıkladı
- Milletvekili sayısı artacak
- 'Kapıdan içeri sokmayın'
- Soylu geri mi dönüyor?
- Okyanus kadar derin 4 burç
- Eski çağ heykellerindeki penisler neden bu kadar küçük?
- Taksim bombacısı için karar çıktı