Bir Cedi Osman var, sürekli ilk 5 başlayanlardan bir de Sinan... Diğerleri ligde ara sıra şans bulanlardan.
Melih, Obradovic’in 8. oyuncusu. Doğuş, rotasyon anlarında süre alıyor.
Semih’in ligde ilk 5 başladığı maç sayısı bir elin parmakları kadar. Barış Hersek’i, Göksenin’i saymıyorum. Ama çıkıp ağlamıyor Ufuk Sarıca; “Sınırsız yabancı Türk basketbolunun sonu. Takımlarda İstiklâl Marşı’nı bilen oyuncu sayısı az” diye...
Kaybettiği maçlardan sonra hakemlere de fatura kesmiyor. Erkan’dan da “Yabancılar yüzünden arkadaşlarım 30 yaşında basketbolu bıraktı” şeklinde bir demeç gelmiyor. Biliyorlar ki sahada pasaport değil, ‘kalite’ oynuyor...
Biliyorlar ki Ufuk hoca, ‘Ufuk Sarıca’ olduysa Naumoski, Larry Richard, Conrad McRae’yle antrenman yapa yapa, maç oynaya, oynaya oldu. O yüzden en coşkulusundan alkışa ihtiyacı var Ufuk hoca ve 12 Dev Adam’ın... Sırbistan’ı yenemediler belki ama zorladılar. Varsın canları sağolsun. İşte Belçika’yı yendiler, en azından 2. turu garantilediler. Gerçi bir ara maç riske girer gibi oldu ama Semih’in sayıya dönüşen pota altı performansı, Melih ve Cedi’nin hayat veren dış şutlarıyla kenardan gelen Furkan Korkmaz’ın hırsı, ‘Flaman’lara yetecekti. 13-0’lık bu son 5 dakika serisi maçı bitirdi.
Gerçi Rusya ve Sırbistan’a yenilen takımın İngiltere ve Belçika galibiyetleriyle uzun soluklu yola devam etmesi mümkün mü diyeceksiniz. Mümkün... Eğer 3. çeyrekteki düşüşü yaşamazlar, arkalarında ülke insanını hissederler, son topa kadar oynarlarsa inanın çok yol alırlar bu havayla...