İlk düdük çalarken 50 bini tribünde, 25 milyonu da dışarıda tüm Galatasaray ailesi aynı soruyu soruyordu:
“Buradan şampiyonluğu bırakır mıyız?”
Yanıt 30. saniye dolmadan gelecek,
“Hayır” diyecekti Fatih Terim ve öğrencileri, “Buradan bu şampiyonluk bırakılmaz.”
Evet, bu tip heyecan düzeyi yüksek maçlarda erken gol atmak büyük avantaj. G.Saray neredeyse sahaya çıkmadan attı golünü. Sonrasında da yine ‘erken’ sayılabilecek bir dakikada 2. golü bulup maçın seyir defterini yazmaya başladı.
Yoksa ilk yarıdaki istatistiklere baktığınızda hem pas yüzdesi hem de pas alışverişinde Malatya eksik kalmamış ama ‘iş bitirici’ isimleri olan taraf istediğini almıştı.
İki golde de başrol Rodrigues’in... Önce Fatih Terim, sonrasında arkasında oynayan Nagatomo’nun gelişi Afrikalının ‘speedy’ yönünü su yüzüne çıkardı. Goller her ne kadar Belhanda -Gomis’ten geldiyse de işi Rodrigues bitiriyor son haftalarda... Belhanda demişken; Terim’in şapkasından bu maçta da Faslı yıldız çıktı. Haftalardır kayıptı, Akhisar’da da cezalıydı. Artık Fatih Hoca ne dediyse Belhanda’ya, Fransa’da yıldızını parlattığı günlerden pasajlar sundu.
Maçı erken koparmışlardı, sonrasında rölanti oyunu tercih edip 90. dakikanın bitişini beklediler.
O son düdük, 17 iç saha maçının 16. galibiyetini ilan etti...
Elbet haneye yazılan sadece 3 puan değildi, son günlerin moda sloganı ile
T A M A M demişti Galatasaray:
“TAMAM, Göztepe’den -en az- 1 puanı alır, şampiyonluğu da kolay kolay bırakmam.”