Halid Ziya Uşaklıgil’den ‘Ferdi Ve Şürekâsı’

“İsmail Tayfur, burada, rüzgârların yekdiğerine çarpıştığı bu iskelede, bu kar altında, bu deniz karşısında, soğukta, uzun uzun düşünmek; tabiatın bu şiir ve huşuna tercüme-i hissiyat etmek istedi; iskelenin müntehasında bir halat direğinin üzerine oturdu, şemsiyesini kapadı, kalbini taşıran hissiyatı boşaltmaya muhtaç olan bu adam, karların altında, kışın bu gecesinde, gecenin bu vaktinde, orada yapyalnız, bir heyulayı hülya gibi oturdu.”

Kitaptan...

1892’de Hizmet gazetesinde tefrika edildikten sonra 1895’te kitap olarak yayımlanan Ferdi ve Şürekâsı (Kırmızı Kedi Yayınevi), Halid Ziya Uşaklıgil’in “Edebiyat-ı Cedide” döneminde kaleme aldığı yapıtlarından biri.

Uşaklıgil’in İzmir dönemi romanlarının sonuncusu olan Ferdi ve Şürekâsı, aynı zamanda ustalık dönemini de müjdeleyen bir yapıt olarak öne çıkıyor. Mehmet Rauf tarafından tiyatroya da uyarlanan roman, aşkı ile zenginlik arasında tercih yapmak zorunda kalan İsmail Tayfur’un yaşadığı çatışmalara odaklanıyor ve arka planda zengin-fakir çatışması temasına eğiliyor. Çapraşık ruh tahlilleriyle örülen Ferdi ve Şürekâsı, dönemin sosyal çevrelerini anlayabilmemiz açısından da Halid Ziya romanları içinde apayrı bir yerde duruyor.

Ferdi ve Şürekâsı / Halid Ziya Uşaklıgil / Kırmızı Kedi Yayınevi / 272 s.