Özgür sendikalar ancak demokrasiyle yönetilen toplumlarda vardır. Bu nedenle sendikaların, varlıklarını borçlu oldukları demokrasiyi yaşatmak, görevleri arasındadır. Varlıklarını ve özgürlüklerini korumak istiyorlarsa demokrasiyi askıya alma girişimlerine karşı durmalıdırlar. Bugün ülkemizde var olan tek adam yapılanması ve uygulaması, siyasal yaşamımızda demokrasiyle bağdaşmayan bir düzen kurulmasına neden olmuştur. Bunun sonucunda özgürlüklerin, adaletin, güvenli yaşam hakkının, temel hak ve özgürlüklerin üzerine şal örtülmüştür. İşçiler, memurlar, emekliler, köylüler, çiftçiler ağır bedeller ödemektedir. Bunların içinde örgütlü güç olarak sendikalar öne çıkmakta fakat altında ezildikleri hayat pahalılığına, işsizliğe, güvencesiz çalışma ortamına karşı sessiz kalmaktadırlar.

SİYASAL BİLİNÇ 

İsrail Başbakanı Netanyahu, bizdeki gibi tek adam olmak, kendisine engel gördüğü yargıyı ele geçirmek, “yargı reformu” adı altında yargıyı kontrol etmesini sağlayacak bir yasayı Knesset’te (İsrail Parlamentosu) kabul ettirmek isteyince halk sokaklara döküldü. Yetmedi, İsrail İşçi Sendikaları Konfederasyonu Histadrut genel grev kararı aldı. Çünkü bu girişimin, en büyük güvence olan bağımsız yargıyı ve özgür sendikacılığı yok edeceğini biliyorlardı.

Sendikalarımızın, İsrail sendikalarından öğreneceği çok şey var. Sendikal düzenimizde ücret sendikacılığı egemen olduğundan ve toplusözleşme yapma yetkisini bir siyasal organ olan Çalışma Bakanlığı verdiğinden dolayı sendikalarımızın büyük çoğunluğu aktif siyaset yapmaktan, üyelerine siyasal bilinç vermekten, seçimlerde üyelerini yönlendirmekten ısrarla kaçınmaktadır.

SUSKUN KALAMAZLAR

6356 Sayılı Sendikalar Yasası’nda, “Sendikalar siyaset yapamaz” diye bir hüküm yoktur. Sadece 28. maddenin 7. bendinde, “Kuruluşlar siyasi partilerin ad, amblem, rumuz veya işaretlerini kullanamaz” hükmü vardır. Bazıları aynı maddenin 5. bendinde bulunan, “Kuruluşlar tüzükleriyle belirlenen amaçları dışında faaliyette bulunamaz” hükmünü, siyaset yasağı olarak kabul ederler. Yanlıştır. Sendikanın amacı; üyesinin çalışma güvencesini, insanlık onuruna yakışan bir ücrete ve sosyal yaşama sahip olmasını sağlamaktır. Bunlar ülkenin genel ekonomik koşulları ve siyaset anlayışıyla ilgilidir. Eğer iktidar, işçinin sendika özgürlüğünü, çalışma güvencesini, adil ücret almasını, onuruyla yaşamasını, parasız sağlık hizmeti almasını, çocuklarının parasız eğitim almasını sağlayamazsa sendikaların, bunların sağlanması için iktidarı eleştirmesi, uyarı grevleri ve gösteriler yapması, üyelerinin bunları sağlayamayan partiye oy vermemesini istemesi, doğal ve yasaya uygun bir haktır.

İşsizlik, pahalılık ve yoksullukla işçilerin ezildiği, çalışma güvencesinin yok edildiği günümüzde, sendikalar seçimler konusunda susamazlar. Grevleri, işverenleri korumak için erteleyen, sendika özgürlüğünü yok eden, yandaş ve suskun sendikalar yaratan bir iktidar karşısında suskun kalamazlar. Hem kendilerinin hem de üyelerinin gelecekleri için üyelerini yönlendirmek zorundadırlar. Üyelerinin ve kendilerinin özgür geleceği için taraf olmayan sendikalar, bir gün mutlaka bertaraf olurlar.

DR. ENGİN ÜNSAL

15. DÖNEM CHP İSTANBUL MİLLETVEKİLİ