Rahmetli G.Saraylı arkadaşımdı. Akarçeşmeli "Eyüp" idi! Çok samimi arkadaşım olup futbolu seviyordu. Çocuklarının futbolcu olması için çok emek verdi. Geçmişte İstanbul'daki Milli Lig maçları üst üste aynı statta, İnönü'de oynanırdı. Bizler maç günü rahmetli Şener'in taksisiyle maça giderdik. "Camcı Ali" ünvanı ile değil ama futbol sevgisi ve çocuklarını futbolcu yapma arzusu ile daha çok konuşulurdu. Peşimden hiç ayrılmazdı. Tarık, Fuat ve Okan isimli çocukları futbol oynayan adaylardı. Birgün Antalyaspor'da çalışırken Ali kardeşim bana geldi. Oğlu Fuat -şu anda teknik adam- Kütahyaspor'da, Tarık İstanbul Şafakspor'da ve en küçük oğlu Okan da G.Saray altyapısında oynuyordu. Çok sevdiğim arkadaşım benden Okan'a sahip çıkmamı ve Antalyaspor'a almamı rica etmişti. İstanbul'a müsait olunca gelerek ve onları izlemiştim. Okan yaşı küçük olduğu için bulunduğu yerde çok başarılı bir eğitim alıyordu. Fuat ile uzaktan ilgilendim. Haberi olmaması gerekiyordu ve çok başarılıydı Kütahyaspor'da!

Bir kaza sonucu kaybettiğimiz Ali kardeşim beni çok üzerken uzaktan özellikle Fuat ve Gökhan'ı severek, izleyerek takip ettim. Hatta Fuat'a zaman içinde çalıştığım kulüp Eyüpspor'da sportif direktörken Hamza Hoca ile işini antrenör olarak teslim ettim. Okan için söylenecek sözüm sadece başarılarını ve kimlikli çalışmasını alkışlamak olacaktır. O, Galatasaray'dan sonra Beşiktaş ve İtalya'da onurlanacağımız başarılara imza attı! Bu zaferlere son olarak kazandığı şampiyonluk ile rahmetli Ali kardeşimin ruhunu çok mutlu etmiştir. Ben de "Camcı Ali" ünvanlı can arkadaşımın ruhuna ulaşan başarısı ile Okan Buruk ve ağabeyi Fuat'ı tebrik ediyorum.

Tarihi bir ders

Haftanın bir başka futbol gerçeğimiz dikkatten kaçsa da benim için yine özel bir yerdedir. Beşiktaş üçüncü olurken Avrupa kupalarına katılma ünvanı da geldi! Bu başarı Trabzonspor'un belki de ceza alma olasılığı sonucu Şampiyonlar Ligi'ne ulaşan sürpriz bir primdir. Yaratıcısı her geçen gün eksilen ve ekonomik krizi iliklerine kadar hisseden futbolcular, Sergen Yalçın ve belki de kaderin cilvesi aynı ekolun içinde emek verdiğimiz birlikte forma giydiği Rıza Çalımbay'ın başarılı takımı Sivasspor’un 4. olması sonucudur. Kader onları rakip yapmıştır bir anda. Birlikte aldıkları eğitim ile Beşiktaş altyapısından yetişen iki başarılı ve kaliteli futbolcu olan gençlerimizin, şimdi de teknik adam olarak çıkışları ve başarıları asla küçümsenemez! Aslında dikkat isteyen önemli tarihi bir derstir bu durum. Sekiz kişi ile sezonu umutsuz açan Sivasspor'un son haftaya kadar şampiyonluk kovalama başarısı ile Beşiktaş'ın Avrupa kupalarına gidişini hayal dahi edemeyenler çok anlamlı bir ders almalıdırlar! Milyon Avrolar ve korona salgını kavgası içinde kaynayan parlaklık son anda tarihe kazınacak örnektir! Mütevazi, gerçekçi ve centilmen açıklamalar bu iki genç hoca ile Okan'ın futbol duruşu ve saha çalışmaları sonucu kazanılan futbol sonları, belki de futbolu kullanmak isteyen herkese ders olmalıdır. Bir spor kanalında teknik adamlık gerçeğinin yaş ile değil; bilgi, karakter ve çalışma ile olacağını söyleyen Okan önemli bir ayıbı işaret etmiştir! "Teknik adamın yaşı olmaz" bir deyimdir bizde geçmeyen! Kendi adıma değil sözüm ama 65'likleri ıskalayanlar ile daha önce de "çok genç!" yaftasını vuran aynı zihniyettir!

Özetlersek: Kendi adıma içinde büyük emeklerim olan arkadaşım Camcı Ali'nin ruhunu rahatlatan Okan Buruk ve Karakartalı "kendi barutu" ile uçuran Sergen Yalçın ve efendiliği, saha başarısı ile uzun yıllar hizmet verdiği futbol adamlığının karakter ve kimlik olduğunu kanıtlayan Rıza Çalımbay'a teşekkür ederim. Kapıcı çocuğu olma örneği ile rahmetli babası Bektaş Efendi'nin ve ailesinin gururu,  hepimizin de abideleri olmuşlardır gençlerimiz. Bu gerçeği savunan ve eğitim veren kişi olarak ben de övüncümü sizinle paylaştım. Çok görmezsiniz herhalde! Ali ve Bektaş kardeşim rahat uyuyun!