Türk Telekom Arena’da dün gece son yılların en başarısız sezonunu geçiren G.Saray’la Bank Asya 1. Lig hazırlığı yapan Kasımpaşa’nın maçını izledik. Taktik ve takım oyunundan çok uzak bir görüntüdeki iki takım prosedür gereği 90 dakikayı oynamak için sahada yer aldı. Boş tribünler önünde iki ekibin de mazisini düşünerek izlediğimiz mücadelede Türk futbolu adına buruk bir 90 dakika yaşadık. İlkyarıda sadece 2 yabancısına yer veren Bülent Ünder, daha sonra Milan Baros’u da oyuna alarak beraberlikten kurtuldu.

G.Saray’ın kadrosuna baktığımızda küçümsenmeyecek bir gerçekle burun buruna gelmemek mümkün değil. Neredeyse ulusal takımın yarısının görev aldığı bu kadronun bu sezon 3 teknik adam ve birçok futbolcunun gelip-gittiği uyumsuz ve istikrarsız bir hale getirildiğini düşününce üzüldük. Puan cetvelindeki ‘tarihi’ yenilgilerin unutulmayacağı bu sezonda ligden düşen Kasımpaşa önünde en azından daha kaliteli ve daha farklı bir galibiyet bekleyen taraftarlar yine çok kolay gol yiyen ve zorlanan bir G.Saray izledi.

Oyunun sonunda herkes şunu düşündü. Bu Cim-Bom mazisinde UEFA ve Süper Kupa’yı kaldırırken belli ki keseden yiyerek büyük hatalar sonucu bu hale getirilmiştir. Bu sezon iki takımın da sürekli değişen 11’leri nedeniyle kendi teknik kadrolarının dahi başının döndüğü bir koordinasyon yetersizliği puan cetvelindeki yerlerini tayin etti. Yine de gider ayak geçen yılki başarısını göstermese de mücadelesini centilmence sürdüren Kasımpaşa’yı uğurlarken, 3 gol atmasına karşın futbol olarak forma gücünün çok uzağında bir sezon yaşayan G.Saray’ı gelecek ve daha sonraki yıllar iyi bir planlamayla yeniden aramızda görmek istiyoruz.

F.Bahçe şampiyonluğu yakalamak için son 120 dakikayı kovalarken, ezeli rakibi G.Saray ise bu tablosuyla taraftarlarını perişan ederken Türk futbolu adına da çok ders alınacak bir örnek verdi. Türk Telekom Arena gibi mükemmel bir statta görmek istediğimiz G.Saray, belki de Ali Sami Yen’in adına yaptığı yanlışın bedelini ödüyor olabilir mi?