Bilimadamlarına göre, öğrenmenin çok yolu var:

Ezberleme, koşullanma, taklit, özdeşleşme, sınama-yanılma...

İktidar kıra döke, döke saça öğrenmeye devam ediyor.

Bu yöntemlerden millete en pahalıya mal olanı, “sınama-yanılma”...

Zira bu yöntemde yanılmak şart.

Deneyim ancak yanılınca kazanılıyor.

İktidar deneye deneye “iki bin yirmi dört”e milleti dertlere sürükleyerek ulaştı.

Dökülüp saçılan milyarlara ne yazık ki bir de mezarsız kefensiz ölüler eklendi, ekleniyor.

***

Dün Dünya Kedi Günü imiş.

Dünya emeklilerine, işsizlerine, evsizlerine sıra gelince iktidarımız 

yenim/yerim dar demezse onu kutlar inşallah.

İklim değişikliğinden sorumlu bakanımız Murat Bey’in İstanbul Belediye başkanlığına heves etmesi yüzünden martta olması gereken Kedi Günü, BM Kedi Lobisi tarafından iki hafta öne çekildi demek ki.

Amerikalı Eğitim Psikoloğu Edward Thorndike (1874-1949), sınama-yanılma yöntemini 1940 yılında yaptığı uzun ve yorucu kedi deneyleriyle buldu.

Bir grup kedi, özel mekanizmaları olan hileli kutulara hapsediliyor.

Kedilerin bu kutulardan nasıl ve kaç dakikada kurtuldukları not edilerek öğrenme dereceleri belirleniyor.

Kutu kapaklarının açılması, içeriden bazı düğmelerin, kolların, iplerin oynatılmasına bağlı.

Kediler önce bu mekanizmalara gelişigüzel saldırıyorlar.

Birkaç girişimden sonra, aynı hareketi yapmaktan vazgeçiyorlar.

Yeni noktalara yöneliyorlar. 

Thorndike, bir kedinin, yaptığı yanlışı nasıl aklında tuttuğunu ve öteki mekanizmalara nasıl yöneldiğini “uygulama-sonuç yasası” ile açıklıyor:

• Bir kedi çeşitli yanlışlardan sonra bulduğu doğru hareketi fark eder ve bunu tekrar etmeyi sıklaştırırsa...
• Ve bu tekrarlar arasındaki süre kısalırsa öğrenme süreci başlamış demektir.
• lAncak kediye “öğrendi” demek için sonucun “iyi” olması ve kedinin kutudan kurtulması şarttır.

***

22 yıldır ülkeyi yasa-anayasa niyetine sınama-yanılma yasasına göre yönetiyor.

Dileriz iktidarı kediye benzetmek, Dünya Kedi Günü aşkına, bu yazıyı hükmün açıklamasını geri bıraktıracak bir yazı haline getirmez.