Bitania’nın Direkli Voyvodası Mukteber Sisikovski, istibdat tahtını geri veren Valdemir Potin’e karşı minnetle dolup taşıyor, zaten makamdaşı da cebine koyduğu 500 elmasla yetineceğe hiç benzemiyordu. 

Ayıboğan Potin, tahtını kurtardığı Bitania müstebitinden Makronezya donanması için liman, karadan karaya nükleer füzeler için konuşlanma, Makron askerler için market, lokanta, lojman ve tabii ki genelev, kısaca bir üs istiyordu. Turuncu telefonu açıp Mukteber’e isteklerini sıraladı, iktidara dönüşünü Bitania’ya gelip bizzat kutlayacağını müjdeledi.

Direkli Voyvoda’yı aldı bir telaş. Bitania’da bir Makron üssü ancak işine yarardı. Potin’in himayesinde olmak tahtını güvenceye almak, halkı yeniden kalkışıp seçim meçim diye tutturmaktan caydırmak demekti. Telaşı, Valdemir Potin’e ne yapsa da yaransa üstüneydi. Sonunda parlak bir fikir buldu.

Direkli Voyvoda, Ezya arşipelinin Kutup Yıldızı Makronezya’nın ayıları olmasa da dayıları boğduğu kesin müstebitini ağırladığı ilk gece, kendi tahtının yanına taht kurdurup oturttuğu konuğuna, “Şimdi lütfen potinlerini ve çoraplarını çıkar, Valdemir Yoldaş!” dedi. “Seni biraz şımartacağım...”

Potin biraz şaşkın, adamlarına işaret etti. Korumalar koşa koşa gelip kısa boyunu azıcık uzatan dolgu topuklu potinlerini ve kırmızı çoraplarını çıkarttılar. Mukteber Sisikovski yerinden kalktı, saray erkânıyla birlikte Makron ayısının önünde diz çöküp kimi ayaklarını, kimi ellerini yalamaya, aralarını dilleriyle sildikleri parmaklarını tek tek emmeye başladı. 

Valdemir Potin, hem içini hem dışını gıdıklayan muameleden çok hoşlanmıştı. Bir süre sonra, “Çişim geldi!” diye inledi. “Lavaboya gitmem gerek...”

Mukteber Sisikovski, emdiği parmaktan başını kaldırıp: “Zahmet etme Yoldaş” diye gülümsedi, “Üstümüze işeyebilirsin!”

Potin, fikri eğlenceli buldu. Fermuarını indirip en yakınındaki Mukteber Sisikovski’nin yüzüne gözüne işemeye koyuldu. 

Mukteber itiraz etti: “Senin gibi yüce despot bir kişinin üstüne işemez ki Yoldaş, herkese şöyle bir serpiştirir... Sosyal adalet diye bir şey var!”