TÜİK-Türkiye İstatistik Kurumu 6 Mart günü son iki yılın işgücü piyasası verilerini yayımladı. İlgili haber bülteninin 5. tablosu, mezun olunan okula göre işgücü durumunu veriyor.
Tablodan da izlenebileceği gibi, son iki yılda ülke ortalamasına ve yükseköğretim dahil, ana eğitim basamaklarına göre işsizlik oranı azalıyor.
Ancak, yükseköğretim mezunları arasında işsizliğin azalmadığı alt alanlar da var. Bunların başında, sanat; gazetecilik ve enformasyon; yaşambilimleri ve ulaştırma ve çevre geliyor. Bu meslek dallarında, işsizlik oranı, önce çok yüksektir; sonra da son sütundaki değişim sayılarında da görüldüğü gibi, işsizliğin genellikle azaldığı 2012’de, 2011’e göre artış gösteriyor.
İşsizlik verileri, AKP iktidarının mesleklere bakışını da yansıtıyor.
İnsanlık anıtı yontusunu ucube gören ve kaldırtan; tiyatroya da, müziğe de şaşı bakan bir iktidar anlayışından, sanat alanında eğitim alanlara iş alanı açması beklenemez. Bunun gibi, gazeteciliği kendi düşüncesi doğrultusunda biçimlendirmek için her aracı kullanan; ormanları, dereleri ve tarihi ören yerleriyle çevreyi yok eden; bilgi edinmeyi (enformasyon) sınırlamaya ve giderek genel anlamda yaşamı önemsizleştirmeye çalışan bir iktidarın, bu mesleklerde işsiz üretmesinden daha doğal ne olabilir?
Bunlara karşılık, özellikle güvenlik, sağlık ve hukuk eğitimi alanlar arasında işsizlik oranının, ekonomi ders kitaplarında tam istihdam sayılan yüzde beşin çok altında kalması, önemli sayılması gereken göstergelerdir. Veriler, AKP iktidarının çözemediği sorunların ya da asıl açığının bu alanlar olduğunun birer kanıtı sayılmalıdır.
Önümüzdeki aylarda üniversitelere yerleştirme süreci başlıyor. Bu veriler AKP iktidarında gençlerin hangi mesleklere yönelirlerse iş bulacaklarını ya da işsiz kalacaklarını gösteriyor. Öyle sanatmış, gazetecilikmiş, bilgi edinmeymiş, çevreymiş ya da yaşammış; bunlar yapılacak işler değil! Bunlarla AKP arasında, işsizlik istatistiklerine çok somut bir biçimde de yansıdığı gibi, çok önemli doku uyuşmazlığı var!