Aslında tüm kabahat merhum
Bülent Ecevit’te.
Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin
“devlete meydan okunacak” tek ve
en önemli yer olduğu bilgisini Tayyip
Bey’e ilk o verdi!
Tayyip Bey, o dönemde (Mayıs
1999) yasaklıydı.
Siyaseti uzaktan izliyordu.
Lideri Necmettin Erbakan’a ise
mesafeliydi.
Türbanıyla Meclis’e girmeye çalışan
kadın milletvekilini Ecevit’e karşı
koruyamadığı için, onu yeterince
cesur görmüyordu.
Ecevit, kürsüde “Burası devlete
meydan okunacak yer değildir. Bu
kadına haddini bildirin!” dediğinde
Erbakan ağzını açıp tek bir şey
söylememişti.
Tayyip Bey’e “AK Parti” ilhamı işte
o gün geldi.
“Devlete asıl meydan okunacak
yerin TBMM olduğuna” o gün karar
vermişti.
Nitekim 3 yıl sonra, “yüzde 9.6 ile
baraj altında bırakılan” DYP’nin de
katkısıyla, yüzde 34 oy ile Meclis’in
yüzde 66’ını emri altına aldı.
Sonrası çorap söküğü gibi...
11. yıldayız.
15’e tamamlandığında...
Atatürk’ün kurduğu laik Cumhuriyet
devletinin, “hafif?” İslam devleti
olacağı şimdiden kesinleşti.
Ama hafifleyen devlet mi,
sulandırılan İslamiyet mi, yoksa her
ikisi mi?
Bunu 4 yıl içinde göreceğiz.
Niye 15?
Çünkü ifrit oldukları Atatürk,
Türkiye Cumhuriyeti’ni 15 yıl yönetti.
AKP’nin ilk 11 yılda yaptıkları
aslında bu 15 yılın izlerini tek tek
silmek veya tersine çevirmek için!
Ama atladıkları var.
Henüz hilafet ilan edilmedi.
Hanedan resmen davet edilmedi.
Şapka Kanunu ise “ilga” edilmedi
(Sadece başörtülü hacı kadınlar
marifetiyle üstü örtülmek isteniyor, o kadar).
İşte Cumhuriyetin ilk 15 yılı:
29 Ekim 1923: Cumhuriyetin ilanı ve
M. Kemal’in cumhurbaşkanı seçilmesi.
3 Mart 1924: Halifeliğin kaldırılması.
Tevhid-i Tedrisat Yasası, Osmanlı
hanedanının yurtdışına çıkarılması.
20 Nisan 1924: Yeni anayasanın kabulü.
13 Şubat 1925: Şeyh Sait İsyanı.
4 Mart 1925: Takrir-i Sükûn Yasası.
25-30 Kasım 1925: Şapka Yasası.
Tekke, türbe ve zaviyelerin kapatılması.
26 Aralık 1925: Uluslararası saat ve takvimin kabulü.
17 Şubat 1926: Medeni Kanun ile Kabotaj Kanunu’nun kabulü.
28 Mayıs 1927: Teşvik-i Sanayi Kanunu.
1 Kasım 1928: Yeni Türk Alfabesi’nin kabulü.
3 Nisan 1930 : Kadınlara belediye seçimlerine katılma hakkı.
12 Nisan 1931: Türk Tarih Kurumu’nun kurulması.
12 Temmuz 1932: Türk Dil Kurumu’nun kurulması.
18 Temmuz 1932: Türkiye’nin Milletler Cemiyeti’ne (BM) girmesi.
21 Haziran 1934: Soyadı Kanunu’nun kabulü.
5 Aralık 1934: Kadınlara milletvekili seçilme hakkı.
10 Kasım 1938: Atatürk’ün ölümü.
***
AKP’nin “Hedef 2023” diye sloganı var.
Ama hedefi şimdiden tutturmuş gibiler!..
Cumhuriyetin ruhuna...
Hidayete eren bazı hacı kadın milletvekillerimiz...
TBMM salonunda birkaç gün içinde
fatiha okuyacaklar!

Cumhuriyet İçin
Nutuk Zamanı...
Yasalar,
uygulanırken,
gerekçesine veya
yasa koyucunun
iradesine bakılır.
İktidar, her fırsatta Cumhuriyeti, “fil tarifi
yapar gibi” eline, diline ve işine geldiği gibi
tanımlıyor.
Cumhuriyet nedir ve bizimkinin önemi
nerededir?
Bunun için, kurucusunun meramına ve
sözlerine kulak vermek gerekir:
Nutuk’ta özetle şöyle diyor:
 Cumhuriyet ahlak ve fazilete dayanan bir
idaredir.
 Cumhuriyet, düşünce serbestliği
taraftarıdır. Samimi ve meşru olmak şartıyla
her fikre hürmet ederiz. Her kanaat bizce
muhteremdir.
 Cumhuriyetimiz öyle zannolunduğu gibi
zayıf değildir.
 Bedava da kazanılmış
değildir. Bunu elde etmek
için çok kan döktük. İcabında
müesseselerimizi müdafaa için, lazım olanı
yapmaya hazırız.
 Gelecek nesillerin, Cumhuriyetin ilanı
günü, ona en merhametsizce hücum edenlerin
başında, ‘Cumhuriyetçiyim’ iddiasında
bulunanların yer aldığını görerek şaşıracaklarını
asla farz etmeyiniz!
 Bilakis, Türkiye’nin münevver (aydın) ve
Cumhuriyetçi çocukları, böyle Cumhuriyetçi
geçinenlerin hakiki zihniyetlerini tahlil ve
tespitte hiç de tereddüde düşmeyeceklerdir!
***
Bugün en kutlu gün.
Cumhuriyetin halini, geleceğini görmek ve
inanç tazelemek için de.
‘Nutuk’a bir kez daha göz atma zamanı!

Kadınların yara açmaktan
sonra yaptıkları en
iyi şey yara sarmaktır!
Barbey D’AUREVİLLY
(Hacı kadınların Meclis’te
açmaya çalıştıkları yarayı acaba yine
kadınlar mı saracak?)