1 Eylül Dünya Barış Günü öncesinde sevgili okurlarımla “Kızıma Mektuplar” kitabımdan iki şiirimi paylaşmak istedim. Barış günümüzü kutlayarak; ABD ve “Batı” emperyalizminin başını çektiği, ülkemizdeki siyasal iktidarın da içinde olduğu yalancı, talancı, savaş kışkırtıcısı, faşist işbirliğini lanetleyerek.

Emir Kulu

Emir kulu
Emri aldı:
Görevi, bir kenti
Bombalamaktı

Evden çıkarken
Gün doğuyordu
Çocukları
Uyuyordu

Öptü uyuyan
Çocuklarını
Karısını
Kucakladı

Uzakta bir başka
Kentte de çocuklar
Mışıl mışıl

Uyuyordular

Buluştular
Emir kulları
Ve havalandı
Uçakları

Hızla varıldı
O uzak ülkeye
Ve getirildi
Emir yerine

Emir kulu
Akşam yemeğini
Karısıyla
Dışarıda yedi

Döndüklerinde
Çocukları
Mışıl mışıl
Uyuyorlardı

Öptü onları
Huzurla uyudu
Görevini,
Yapmıştı, mutluydu

Uzak bir kentte
Büyük çukurlar
Kazıldı, gömüldü
Ölü çocuklar

Toprağa Düşen

Ona haydi
Savaşa dediler
Başkaca bir şey
Söylemediler

Aldılar köyünden
Davulla, zurnayla
Geride üç çocuk
Bir eş ve bir ana

Eline bir silah
Tutuşturdular
Ve karşılaştı
Düşman ordular

Vurulup düştü
İlk çatışmada
Göğsünde bir oyuk
Üç delik alnında

“Ey bu topraklar için
Toprağa düşen!”
Bir karış toprağın
Var mıydı yaşarken?

Yarın Pazar dergisindeki yazım: “Bir Mermer İşliğinden Notlar”.