MHP’de muhalifler, ilk denemesi “TOMA barikatı”na takılan 6. Olağanüstü Kurultayı dün, bu kez “Yargıtay” kararıyla toplamayı başardı. Genel Başkan Devlet Bahçeli’nin “korsan” ilan ettiği kurultay salonuna giriş de, salon düzeni de “çileliydi.” Ama “muhalif ülkücüler”, başkentte yılın en sıcak gününde, tarlaların ortasındaki Büyük Anadolu Oteli’ne 3-3.5 kilometre yürüyerek ulaştılar.

Kurultayın her aşaması “pamuk ipliğine bağlı” bir havada gerçekleşti. Bir gün öncesinde genel başkan adaylarından Meral Akşener ile diğer 3 aday arasındaki “gerilim” kamuoyuna yansımıştı. Dün de bu durum, hem salonun havasına, hem de adayların yüz ifadelerine yansımıştı. Yan yana otursalar da ilk gerilim Akşener ile adaylardan Ümit Özdağ arasında “oturma yeri” ve “slogan”lar nedeniyle yaşandı. Ancak asıl korkulan, yani “sandalyelerin havalarda uçuşması, tarafların birbirine saldırmasıydı” ki, korkulan olmadı. Bunda adayların “sağduyulu” tavırlarının etkisi mutlak.

‘İlk raunt Akşener’in..’

Akşener’in tartışmasız salon üstünlüğünün ilk yansıması Divan başkanlığı seçiminde oldu. 400’ün üzerinde imzayla Akşener’in adayı Dervişoğlu aday gösterilirken, Oğan’ın istediği Hasan Hüseyin Türkoğlu için 170 delege imza verdi. Ancak, iki aday çıktığı için süreç uzayacağından, “Bu bir seçimli kurultay değil, sadece tüzük değişecek, neden iki liste çıkıyor” diyen delegenin “tek liste” baskısı sonuç verdi. Türkoğlu adaylıktan çekilince, Dervişoğlu tek aday olarak Divan başkanlığına seçildi. Sonuç salonda, “İlk raundu Akşener aldı” yorumlarına neden oldu. Akşener taraftarlarının sık sık salonda “Başbakan Meral” sloganı atması, diğer adayların destekçilerini kızdırdı. Bir ara salondan çıkan Akşener’i, salona tekrar girişinde bir grubun “yuhalaması” dikkat çekti, ancak bu gerilim de uzun sürmedi.

1 değil 13 madde...

Muhaliflerin, olağanüstü tüzük kurultayı istemelerinin temel nedeni, tüzüğün “seçimli olağanüstü kurultay yapılmasını engelleyen” hükümlerini değiştirmekti. Ancak sabahtan itibaren bu değişikliğin “1 maddeyle sınırlı kalmayacağı” anlaşılıyordu ve nitekim 13 maddelik değişiklik paketi onaya sunuldu. Muhalifler, öncelikle genel merkezin “Demokles’in kılıcı” gibi tepelerinde sallandırdığı “disiplin tehdidi”nden kurtulabilmek için, hakkında “tedbirli ihraç istenen” üyelerin, parti faaliyetlerine katılmasına, yani 4 muhalif üyenin, 10 Temmuz kurultayında genel başkan adayı olmalarının önünü açtılar. 2001’de, “Rahşan Ecevit affı”na muhalefet ettiği gerekçesiyle Devlet Bahçeli’nin talebiyle ihraç edilen ve 2014’de de yaşamını yitiren eski Mersin Milletvekili Ali Güngör’e “iade-i itibar” sağlandı ve ihracı geçersiz sayıldı. Genel başkan adayları için “milletvekili olma zorunluluğu” kaldırıldı ve 7 Haziran 2015 sonrasındaki tüm disiplin suçları affedildi, Sinan Oğan’a da adaylık yolu tüzük değişikliğiyle açıldı.

Bahçeli genel merkezde

İlk kez partisinin kurultayına katılmayan Devlet Bahçeli ise gelişmeleri genel merkezdeki makamından izledi. Muhalifler, 752 noter onaylı delegeyle kurultay açılışını duyururken, genel merkez, dayanağını açıklamasa da, 495 delegenin hazır bulunduğunu iddia etti. Genel merkezin bir başka iddiası ise sadece “tek maddelik” yani “seçimli olağanüstü kurultay” talebine ilişkin tüzük değişikliği yapılabileceğiydi. Muhalifler ise Yargıtay kararındaki, “Büyük kurultaylar kendi gündemine hâkimdir” ifadesini esas alarak, istedikleri tüzük değişikliklerini delege onayına sundular. Genel merkez muhaliflerin hiçbir kurultay kararını tanımayacağını ve 10 Temmuz’da Bahçeli’nin çağrısı doğrultusunda seçimli kurultay yapacağını açıklamıştı. Ancak muhalifler, bu konudaki yetkiyi de genel merkeze bırakmayarak delege kararıyla, 10 Temmuz’u “seçimli olağanüstü kurultay” tarihi olarak belirledi.

Görünen o ki muhalifler olağanüstü kurultayı toplayıp, istedikleri tüzük değişikliklerini yapsalar da, “tüzük tartışması” 10 Temmuz tarihine kadar sürecek. Eğer o tarihe kadar bir uzlaşma sağlanamazsa, MHP’de “çifte kurultay” tartışması ve sonrasında yeniden “mahkeme” süreci kaçınılmaz olacak.