“Ne işin var gitme, dediler. Niye gitmeyeyim, dedim. Onlara mı bırakacağız, yürüyeceğiz tabii” diyordu Nur Sürer. Bakırköy İncirli’deki hıncahınç dolu üst geçitte zar zor ilerliyorduk. Otobüslerle gelen kalabalık kendi kortejinin toplanacağı noktaya ulaşmaya çalışıyordu.

Günler süren ‘Taksim’ tartışmalarının ardından herkesin merak ettiği şey Bakırköy Halk Pazarı’nın dolup dolmayacağıydı. Sabah saat 10.00 sıralarında İncirli’deki kalabalığı görünce ‘tamam’ dedim, meydan dolacak. Sınav geçilmişti.

Üç yıl sonra emek, barış ve demokrasi mücadelesi veren sendikalar, sivil toplum örgütleri siyasi partilerle birlikte yeniden alanlardaydı İstanbul’da. Onlarla birlikte ‘laiklik’ de yeniden alanlara çıkmıştı. Refah Partisi ve AKP iktidarının ilk dönemlerinde belli bir kesimin tekelinde olan ve tarifi iyi yapılmadığı için ‘din düşmanlığı’ olarak algılanan laiklik bu kez işçi sınıfının gündemindeydi. Alana giren kalabalığın ellerindeki dövizlerde ‘Yaşasın laik Türkiye’ yazısı dikkat çekiyordu, kürsünün arkasındaki dev ekranda 1 Mayıs için alanlara çıkmaya çağıran sloganlardan biri “Laikliğin tamamen ortadan kaldırılmak istenmesine karşı”ydı. DİSK Genel Başkanı Kani Beko, “Bağımsız, laik demokrasi mücadelesine hazır mısınız” diye sorarken kalabalık “Türkiye laiktir laik kalacak” sloganı atıyordu.

“Gerilimden AKP besleniyor. Bu bir geri adım değil” diyordu bir sendikacı, 1 Mayıs’ın bu yıl Bakırköy’de kutlanmasından duyduğu memnuniyeti dile getirirken:

“Taksim’den asla vazgeçmeyeceğiz. Üç yıldır AKP Taksim’e izin vermiyor, eğer oraya girersek bir daha çıkmayacağımızı sanıyor. Hep Gezi korkusundan. Kutlamaya kutlamaya insanlar artık ‘nasıl olsa kutlanmıyor’ umutsuzluğuna düşmeye başlamıştı. Bugün onlar da evlerinden çıktılar. Bu bir başlangıç olacak bizim için. Taksim’i geri alıncaya kadar her yerde her sokakta her alanda 1 Mayıs’ı kutlamalıyız.”

İktidarın korktuğu Gezi, meydanı dolduranların ise gurur kaynağı olarak varlığını hissettiriyordu. Kortejlerin alandaki yerlerini alış düzeninden, sosyal medyada açılan “1Mayıstayım” hastagine kadar “Gezi’de yaptık, yine yaparız. Yine gösterelim gücümüzü” diyordu sunucular sık sık...

Kendi örgütleri için 350 araç, STK’ler içinse 200 araç kaldıran CHP alanın en kalabalık kitlesiydi. İlk saatlerde “CHP mitingi” görüntüsü yaratan ana muhalefetin alanı erken terk etmesiyse iki nedene bağlandı. Birincisi havanın soğukluğu, ikincisiyse hemen yanlarında açılan Öcalan posterleri ve YPS bayrakları...

55 siyasi parti ve sivil toplum örgütünün imzasını koyduğu, dokunulmazlıkların kaldırılmasını eleştiren ve “AKP/Saray iktidarının savaş ve yıkımına karşı halkların direnişinin yükseltildiği günler” vurgusunun yapıldığı ortak bildiriye de imza atmamıştı CHP.

HDP Eş Genel Başkanı Figen Yüksekdağ’ın da aralarında olduğu HDP kortejinin girişi sırasında yaşanan polis şiddetine ve alanın erkenden boşalmasına rağmen aranan moral ve umut Bakırköy’de bulundu.