Galatasaray hızlı başlıyor oyuna. Cezalı Fernando’nun yerine Selçuk ısınırken, sakatlanan Tolga’nın yerine de Yasin var sahada. Mecburilerin dışında bir de ‘kanaat’ değişikliği var: Rodrigues; ki belirtmeden geçmeyelim: Onun varlığının G.Saray’ın hızına büyük katkısı var… Sadece bu maçta değil. Oynayacağı her maçta! Organize ataklar, hızlı çıkışlar ve iyi paslaşma; hem oyun hâkimiyetinin hem de net pozisyonların G.Saray hanesine yazılmasını sağlıyor. Sonunda 33. dakikada Serdar Aziz’in başlattığı bir atakta top kaleci Haydar’dan dönünce onu takip eden Yasin ağlara yolluyor. Aytemiz Alanyaspor’a gelince… 4-4-2 dizilişiyle sahaya çıkan takım, Vagner Love’ın eksikliğini şiddetle arıyor. Gol yollarında hem etkili değiller hem de ısrarcı. Hani ola ki bir pozisyon denk gelirse reddetmiyorlar ama yoksa da peşine düşmüyorlar. Kaydadeğer tek pozisyonları 54. dakika verilen serbest vuruşu Welinton’un ceza sahasında tamamlama çabası. Bu vuruş dışarı gidiyor ama G.Saray’ın bir gollük avantajının ne kadar pamuk ipliğine bağlı olduğunu göstermesi açısından önemli! Son çeyrekte Sarı-Kırmızılılar, yakaladığı golden sonra yavaşlattığı tempoyu artırmaya başlıyor. Çoktan yapması ve maçı koparmasını sağlayacak abluka bu dakikalarda başlıyor. Gittikçe artan baskısı bunaltıyor, yıpratıyor. Son 10 dakikaya ‘nasıl gol olmadı?’ dedirten birçok net pozisyon sığıyor. Onlardan bir tanesini 88’de maçın en çalışkanlarından Gomis sonunda ağlara yolluyor. Özetle; evet, şampiyonluk yolu uzun… Ve G.Saray, o yola kararlılıkla devam ediyor.