Daha ilk dakikada Umut’la pozisyona girdi Beşiktaş. Ve ileride baskısı 23 dakika sürdü. Beklenenin üstünde uyumlu ve enerjikti Siyah-Beyazlılar bu dakikalarda. Bitirici hamleleri yapamasalar da. Sonra oyun önce dengelendi ardından Galatasaray baskısı başladı. Ta ki ilkyarının sonuna kadar. Top da oyun da Sarı-Kırmızılıların eline geçmişti artık. Beşiktaş iyice geriye yaslandı, rakibi karşılayan durumuna geçti. Beşiktaş gol umudunu kontra ataklara bağlamıştı artık. Uzun paslarla rakip kaleye gitmeye çalıştı. Pozisyonlar da buldu aslında. Ama Beşiktaş’ın en önemli sorunlarından biri topa güvenli sert vurabilen, eline geçen fırsatı iyi değerlendirebilen oyuncusunun olmaması. 37’de Diaby’nin yerinde biraz becerikli biri olsa öne geçmek işten bile değildi.
İkinci yarıda Beşiktaş rakibine giderek baskı kuran taraftı. 47’de Diaby, Muslera ile karşı karşıya kaldığı pozisyonda beni mahcup edecekti neredeyse ama biraz daha topu kaldırarak vursaydı. Güzel olan geçen haftalara göre çok daha etkili top oynuyordu Kartal ama bitiriş noktalarında zayıf kaldı hep. Sonra orta alandan açılan toplarla karşılıklı cılız ataklar izledik. Ljajic’in oyuna girişi gol arayışının işaretiydi. Nitekim Güven’den santrafor olmayacağı 9. hafta netleşince ilk on birde başlayan Umut, 69’da aranan golü buldu. Artık kalan dakikalarda gol yememek önemliydi ama bunu topa basarak kanatları kapatarak yapmak mümkündü. Tam tersine taraftarda saç baş bırakmamak için herhalde Galatasaray’a verdi topu daha çok. Telaşıyla uyuyan Galatasaray’ı uyandırdı adeta. Ama sonuçta enerjik, kararlı ve basit oyununun mükafatını gördü. Özellikle Elneny ve Umut başroldeydi. Ve sadece 3 puan değil özgüven de kazandı Beşiktaş.