Geçenlerde bir futbol programında çıkan kavgayı ve söylenen sözleri izlerken aslında bu tür şeylerin futbolun bir parçası olduğunu düşündüm.

Çünkü futbol her ne kadar son yıllarda kadınların ilgisini çekse de tam bir erkek sporu.

Ve uzun zamandır neden herkesin, futbol maçlarına çoluk çocuk gidilmesi gerektiğinde ısrar ettiğini anlayamadığımı fark ettim.

Bu konuda epey çalışma yapıldı, cezalar arttırıldı. Bazı ülkelerde maç sırasında ayağa kalkıp el hareketi yapan bile kara listeye alınıyor.

Erkeklerin eşleriyle maça gitmesi gibi bir istekleri olup olmadığından çok emin değilim. Kadınların çoğu futbolu sevmez. Çok sevenler de zaten o ortamdan çok rahatsız oluyorlarsa evden izleyebilirler.

***

Bana göre futbol zaten gladyatör dövüşlerinin modern hali.

Bırakın sahada olup biteni, maç üzerine tartışma yapanları izlerken bile geriliyor insan. Yaşlı başlı adamlar her an birbirlerine saldıracakmış gibi pozisyon tartışıyorlar.

Doğrusu futbol denilen olayın tenis, eskrim türü bir etkinlik olduğunu düşünmüyorum. İlle zarif bir spor izlemek istiyorsanız başka bir sürü dal var.

Maç dediğimiz şeyin daha doğrusu maça gitmenin en önemli özelliği bir yandan da bağırıp çağırıp deşarj olmak değil mi?

Pek çok devletin futbolu böylesine desteklemesinin altında özellikle yoksul genç kitlelerin enerjisini, agresyonunu böyle yerlerde harcaması düşüncesi yatmıyor mu?

***

Adam maçta yerinden bile kalkmadan süt dökmüş kedi gibi oturup, hakeme, karşı tarafın oyuncusuna, taraftarına hatta kendi takımına bağırıp çağırıp küfredip rahatlamazsa eve gelince karısını, çocuklarını tepelemesi işten bile değil.

“Sen maça gitmediğin için, en galiz küfürlerin adeta marş halinde söylendiğini bilmiyorsun” diyeceksiniz. Evet, ama o da biraz kültürle ilgili. Sokakta, trafikte hatta evinde aile ortamında bile küfür eden insanların maça gidince sessiz oturmasını beklemek biraz garip geliyor bana.