Yolsuzluk yoksulu Mikronezya’da artık hiçbir şey yolunda gitmiyor, hatta her şey sarpa sarıyordu. 

Mikron halkının iktidar düşmanlığı, çektiği yokluğa doğru orantılı artıyordu. 

Beton Saray’ın istihbaratçı sözcüsü Efraim Gordo, öfkeli bir kalabalığın Merkez Pastanesi’ni basacağına ilişkin ihbar aldı. Hemen mutlak ve biricik Ulu Çoban’ına, yolsuzluk yoldaşlığında hiç kusur etmediği Muktedir Makropiç’e koştu. 

Müstebit Makropiç, vahim haberi duyar duymaz Merkez Pastanesi Müdürü Vejetalin Çiçorniya’yı huzuruna çağırtıp baskın anında ne yapacağını üç sözcükle emretti: “Kakala, kukala, oyala!”

Vejetalin Çiçorniya, ne yapması gerektiğini anlamış, ancak nasıl yapacağını tabii ki bilmiyordu. Pastacı şef yokluğunda Merkez Bankası’na müdür yardımcısı atanmış astrolog Liman Von Koka’ya emretti: “Kakala, kukala, oyala!”

Astrolog Von Koka, “Başüstüne yoldaş!” deyip masasının başına geçti, harıl harıl yazmaya başladı. 

Aradan bir saat geçmiş ya da geçmemişti ki dışarıda muazzam bir uğultu başladı. Aç ve öfkeli Mikronlar, pastanenin demir kapılarını tehlikeli biçimde sarsıyor, “Pasta! Tiramisu! Cheese Cake! Bitter çikolata! Üstüne pudra şekerini bol isterük!” diye haykırıyorlardı. 

Merkez müdürü Vejetalin Çiçorniya, yardımcısı Liman Von Koka’nın uzattığı kâğıdı kapıp kararlı adımlarla pastane girişine yürüdü. Uğursuz gıcırtılarla açılan demir kapıların ortasında, kızgın halkın karşısına çıktı. 

Kararlı ve cesur çıkışı etkili olmuş, kalabalık bir an susmuştu. Vejetalin Çiçorniya, elindeki kâğıdı ağır ağır okumaya başladı:

“Yoldaşlarım! Tuttuğunuz yol, bizim hepistemolojik Yol’umuz değildir. Psikomatik ekonomi ailesinden... Yani gailesinden, derhal uzaklaşın! Açlığı metroseksüel düşünün, bipolar olun, midenizi unutup hormonal anı yaşayın. Günümüzde insanlar fizikofuruşla beslenmiyor. Astrolojik ekonomi diye bir şey var. Bakın nöronal maliyetler, Merkür retrosuna giriyor. Venüs elinizin altında. Erken andropoza bulaşmanın alemi yok. Empati yapın, birbirinize verin, yoksa Cenabet Cenginski’yi çağırırız, hepinizden alır!”

Ahali, şaşkınlıkla suspus olmuştu. Vejetalin Çiçorniya, fırsattan istifade içeri kaçıp kapıları kapattırdı, bir oh çekip, yardımcısı Liman Von Koka’yla birlikte endişeyle beklemeye başladı. 

Dışarıdaki sessizlik, bir süre sonra yerini ahhh, ohhh türünden zevk ifadesi çok açık kısa haykırışlara bıraktı. 

Söylev işe yaramıştı. Vejetalin ve Von Kaka, sevinçle gülümseyip elleriyle çak yaptılar. 

Aradan epeyce zaman geçip ahh, ohh sesleri de kesilmişti ki Merkez Pastanesi’nin kapısı tekrar yumruklandı. 

Baskın tehlikesinin artık geçtiğine hükmeden Vejetalin Çiçorniya, kapıyı azıcık araladı. 

Aralıktan başını uzatan elebaşı, arkasında üstünü başını düzelten ahaliyi işaret edip sordu:

“Yoldaş Müdür, dediğinizi yaptık, birbirimize verdik. Ödemeyi kime yapalım?”