İran'dan yakıt takasına ret

Diplomatik kaynaklar, tasarıya resmen yanıt veren İran'ın, savaş başlığı yapmak için kullanabileceği düşünülen uranyumun büyük bölümünü hızla ihraç etmeyi reddettiğini söyledi.

İran'ın UAEK'deki Daimi Temsilcisi Ali Asker Sultaniye'nin UAEK Başkanı Yukiya Amano'ya 6 Ocak'ta ilettiği belirtilen yanıtın, sözlü ya da yazılı olup olmadığı konusunda ise bilgi verilmedi.
UAEK'nin hazırladığı, ABD, Rusya ve Fransa tarafından da kabul edilen, ancak Tahran yönetiminin reddettiği öneri, İran'ın düşük ölçekte zenginleştirdiği uranyumun yüzde 80'ini iade edilmek kaydıyla yüzde 20 oranında zenginleştirilmek için Rusya'ya, yakıta dönüştürülmesi için de Fransa'ya gönderilmesini öngörüyor.

Tahran yönetimi ise ihtiyacı oranında zenginleştirilmiş uranyumu temin için, ilgili ülkelerden doğrudan satın alma, kendi topraklarında eş zamanlı değiş-tokuş yapma ve son olarak da yerli üretimi öneriyor.

İran, yaklaşık 200 hastanenin ihtiyacını karşılamaya yönelik radyoizotoplar için Tahran'daki araştırma reaktörüne yüzde 20 zenginleştirilmiş uranyum satın almak istediğini UAEK'ye bildirmiş, ardından taraflar arasında konuya ilişkin müzakerelerde bulunulmuştu.

ABD yanıtı yetersiz buldu

ABD, İran'ın BM Uluslararası Atom Enerjisi Kurumu'nun (UAEA) nükleer yakıt takası önerisine verdiği yanıtı ''yetersiz'' bulduğunu açıkladı.

ABD Dışişleri Bakanlığı sözcüsü Philip J. Crowley, İran'ın UAEA'nın nükleer yakıt takası önerisine verdiği yanıtın, ''şüphesiz yetersiz'' bir yanıt olduğunu söyledi. İran, savaş başlığı yapmak için kullanabileceği düşünülen uranyumun büyük bölümünü hızlı şekilde ihraç etmeyi reddettiğini bildirmişti.

UAEK'nin hazırladığı, ABD, Rusya ve Fransa tarafından da kabul edilen, ancak Tahran yönetiminin reddettiği öneri, İran'ın düşük ölçekte zenginleştirdiği uranyumun yüzde 80'ini iade edilmek kaydıyla yüzde 20 oranında zenginleştirilmek için Rusya'ya, yakıta dönüştürülmesi için de Fransa'ya gönderilmesini öngörüyor.

Tahran yönetimi ise ihtiyacı oranında zenginleştirilmiş uranyumu temin için ilgili ülkelerden doğrudan satın alma, kendi topraklarında eş zamanlı değiş-tokuş yapma ve son olarak da yerli üretimi öneriyor.