Zilberman, üç mekânına yayılan “Sarmaşık” isimli sergiye ev sahipliği yapıyor

Serginin kavramsal çerçevesinin çıkış noktası Alexìs O. van Tlön* tarafından kaleme alındığı düşünülen bir el yazmasında “sarmaşık” üzerine geçen bir pasajdır.

Viyana merkezli enstitü Institut für außergewöhnliches Archivwissen Wien tarafından yakın zamanda keşfedilip gün ışığına çıkarılan el yazmasındaki pasaj, sarmaşık kelimesinin Arapçadaki “asheka” telaffuzunun, Türkçedeki “aşk” (aşırı ve şiddetli aşk) kelimesinin köküne dönüşümünü detaylandırır.

Memed Erdener, (Sembolik olarak tüketilemez) “Hayvanın Sınırı Dil, 2022

Metnin mantıklı olduğu kadar şiirsel düşünce örgüsünde van Tlön: “Sarmaşık çevrelediği ağacın suyunu emer, kurutur, zayıflatır. Bazen aşırı sevgi âşığın hayatla bağlantısını kesmesine, âşığı solmuş bir bitki gibi yorup kurutmasına sebep olur” diyerek başlar. Ardından, kurduğumuz güçlü bağların hayatta kalmak için nasıl hayati öneme sahip olabileceğine, bir “bitkinin” yaşam için nasıl bir direnç sembolü olabileceğine dair satırlarla devam eder.

Bu düşünceyi “harabeler” üzerine kurduğu bağlantılarla zenginleştirir. Tlön’e göre bir zamanlar yaşananların en güçlü göstergelerinden biri olan harabeler, geçicilik duygusunu sabitler. Harabelerin yaşamı geride kalana bağlayan tek yoldaşı ise sarmaşıktır.

Erkan Özgen, From the series “Silencing the Past”

Sergi, bir sarmaşığın eş zamanda ve mekânda var olan çoklu anlatılara, bakış açılarına, varlıklara ve gerçekliklere ayrılan dallarını, esrarengiz ve paradoksal çağrışımlarını takip eder. Üç mekânda -Zilberman İstanbul, Zilberman-Project Space ve Zilberman Selected- yer alan işler, mekânsal, zamansal, bölgesel ve zihinsel paylaşımlar aracılığıyla birbirine bağlanır. Bu bağlantılar aracılığıyla, mekânlar şehrin farklı bölgelerinde birbirlerine çapraz referanslar verir.

Bronwyn Lace, Of Hands, 2022

*Bilim insanı ve sanatçı Alexìs O. van Tlön'ün hayatı ve çalışmaları hakkındaki bilgilerimiz, dünya çapındaki çeşitli arşivlerde, müzelerde ve depolarda keşfetme şansına sahip olduğumuz bir dizi parçadan oluşmaktadır.

Egle Oddo, Repository (from the series), 2022

Sanatçılar: Heba Y. Amin, Omar Barquet, Burçak Bingöl, Yane Calovski, Memed Erdener, Didem Erk, Fatoş İrwen, Zeynep Kayan, Azade Köker, Erkan özgen, Cengiz Tekin ve Simon Wachsmuth, Zilberman tarafından temsil edilmektedir.

Didem Erk, Divan-ı Şemsi Tebrizi (Şemseddin'in Hayali), 2022

Ramesch Daha, Bronwyn Lace, Marcus Neustetter, Larry Muñoz, Maarit Mustonen, Egle Oddo, Bochra Taboubi ve Verena Miedl- Faißt/Nirual Kenabru Zilberman tarafından bu sergi için davet edildi.

Cristiana de Marchi, Building a falling wall, 2021-2022

Maarit Mustonen, Frame Contemporary Art Finland ve Saastamoinen Foundation tarafından desteklenmektedir. Bochra Taboubi ve Verena Miedl-Faißt/Nirual Kenabru ve Cristiana de Marchi Viyana’da merkezli Octopus Programme tarafından desteklenmektedir.

Başak şenova bağımsız küratördür. Viyana Uygulamalı Sanatlar üniversitesi'nde Misafir Profesör olarak araştırmaya dayalı bir eğitim platformu olan "Octopus Programme"ı yürütmektedir ve (David Chisholm ile birlikte) FWF Avusturya Bilim Fonu (2022- 2026) tarafından verilen Sanata Dayalı Araştırma (PEEK) projesi Atlas'ın (David Chisholm ile birlikte) ortak yöneticisidir.

*Sarmaşık sergisi, 17. İstanbul Bienali ile eşzamanlı düzenlenen sergiler arasında yer alır.