Irkçılık, şiddet, nükleer paranoya ve dahasının yarattığı insan dehşeti ile karanlık ve doğaüstü güçlerin yarattığı kâbusun birbirine karıştığı uğursuz bir kasaba, çocuklarını bir türlü anlamayan yetişkinler ile hem büyükleri hem de katil bir palyaço tarafından terörize edilen, çocuklar… Evet, cennet görünümlü cehennem kasaba Derry’ye hoş geldiniz…
Stephen King’in, 1986 yılında yayımlanan romanı “IT”in nevi şahsına münhasır habis palyaçosu, ilk kez televizyona uyarlandığı 1990 yılından bu yana karabasanlarımızı “kanla” süslemeye devam ediyor. HBO Max’te yarın final hikâyesi yayımlanacak olan ve Andy Muschietti imzalı film serisinin öncülü olarak tasavvur edilen “IT: Derry’ye Hoş Geldiniz” (IT: Welcome to Derry), kötülüğün dehlizlerine doğru yeniden tüyler ürpertici bir yolculuğa çıkarıyor. Üstelik bu serüveni, dizi olmanın getirdiği avantajlarla sırf “bir palyaço katliamı” anlatısı olmanın ötesine taşıyabiliyor ve insan zulmü ile gerçeküstü vahşeti birbirine eklemliyor.
1962 yılında, bir sinema salonunda açılan “IT: Derry’ye Hoş Geldiniz”, Matty isimli bir çocuğun, gizlice izlediği filmden çıkarılmasıyla “ıstırap dolu macerasına” adım atıyor. Karanlık ve tekinsiz bir yolda yürümeye başlayan Matty’nin kayboluşu ve onu bulmaya çalışan arkadaşları Lilly, Phil ve Teddy’nin masumane girişimleriyle hafızalara kazınacak yeni bir sinema sahnesi öykünün asıl başlangıcını yapıyor.
KORKUNUN KALBİNE İNMEK
Sonrasında hikâye, iki olay örgüsüne birbirine bağlamaya girişiyor ve yeniden korkunç bir olayla travmatize olmuş Lilly, yeni arkadaşları Will, Marge ve Rich’in, ölmekten kurtulabilmek için korkunun kalbine inme eylemleriyle kasabaya yeni gelen Hanlon ailesinin babası Leroy ile sözde Soğuk Savaş ve nükleer tehdit kisveli gizli görevin ortaya çıkardıkları birbirine sarmalanıyor. Hanlon ailesinin yaşadıkları, kasaba sakinlerinin sistematik şiddeti ve ırkçılığıyla yavaş yavaş Derry’nin pastoral görüntüsünü değiştirirken öykünün özü, Pennywise’ın ortaya çıkışı ve nasıl Pennywise’a dönüştüğünü anlatan köken hikâyesiyle yükseliyor. Öykünün iki ana anlatısı arasında filizlenen ve “The Shining” karakteri Dick Hallorann, “IT”in bu öncül hikâyesinde -yine- birtakım güçleri sahip bir asker olarak karşımıza çıkıyor. Dahası tüm bu temaların ve insan ile insanüstü kötülüğün birbirine geçtiği, hangisinin hangisinden daha kötü olduğuna dair sınırların “bir Black Spot yangınında” kül olduğu yedinci bölümde dizi, o ana kadarki duraksamasını da bir kenara bırakıyor. Ve seyircisine, şok edici ilk bölümden sonra finalle unutulmaz iki bölüm armağan ediyor. Gerçekten de dizinin son iki bölümü, doğaüstü olaylar ve karakter inşası meselelerini kıvrak bir hamleyle toparladığı bir finalle noktalanıyor. Derry’nin laneti, 60’ların hayranlık uyandırıcı estetiğini yerle bir ettiğinde anlatı mitik bir görünüm kazanıyor ve Pennywise’ın kökleri hiç olmadığı kadar boğucu bir atmosfer yaratıyor.
KÖTÜLÜĞÜN ORTAYA ÇIKIŞI
“IT: Derry’ye Hoş Geldiniz”de kötülüğün nasıl ortaya çıktığı ve güçlendiğinin ötesinde kuşaklar arası ne denli travmalara yol açtığı fikri elbette hikâyenin tini. Ancak masumiyetin kana bulandığı bu kasabada travmatize olan çocukların neler yaşadığını etraflıca gözlemleme fırsatı, büyüme sancılarının sırf gerçeküstü dehşetle katmerlenmediğini, gerçekliğin de en az onun kadar korkutucu olabileceğini hatırlatıyor. “IT”, kesinlikle kadim imgelerle bezediği anlatısıyla hem kuşaklar arası hem de geçmiş ve gelecek öyküler arasında ikna edici bağlar kurmayı başarıyor. Ve sanırım, Pennywise’ı bu denli “iyi tanımak” onu çok korkutucu hale getirmiş gibi görünüyor.
Puanım: 8/10
