Çağdaş rock tarihimizin Kerim abisinin hiç bilinmeyen şarkıları...

Kerim Çaplı'yı 2017 yılında büyük ilgi gören "Blue" belgeseliyle tanıdım. "Delilik ve dahilik arasında" yer alan ince çizginin üzerinde dolaşmasını hayranlıkla izlediğim o hayat, belgesel boyunca Virginia Woolf'un şu cümlesini dolaştırdı aklımda: "Ne hoş bir güzelliği vardır, hafif adımlarla, dünyadan gülümseyerek geçenlerin." Sayısız şarkı yapmış Kerim Çaplı, bugün yaptığı o şarkıların nerede olduğu bilinmiyor. Ancak Erekli Stüdyosu'nda kaydettiği 8 parçalık bir demonun varlığı uzun süredir biliniyordu. Şimdi ise Kerim abinin oğlu Ahmet sayesinde içinde 5 İngilizce, 1 enstrümantal ve 2 Türkçe parçanın yer aldığı albüm "Kayıp" müzik tarihinde yerini alıyor. 

 

Projenin de odağında olan "Kayıp"lık meselesi nedir? Neden kayıptı bu kayıtlar, size ulaşana kadarki süreçte bu kadar bilinmiyor oluşlarının sebebi neydi?

 

Aslında kayıplık manasını sadece bu albüme değil hikayenin bütününe atfetmek daha doğru. Mesele kayıp olan kayıtlardan ziyade kayıp bir hayat. Bunu şöyle açıklayayım; aslında bu kayıtlar tahmin ediyorum (sonra öğrendiğim kadarıyla) babamın yakınındaki bazı müzisyen dostları tarafından da biliniyormuş. Yani kaybolmuş bir albümden ziyade çeşitli nedenlerle kendini kaybetmiş ve bulmak için de çabalamamış bir müzisyenin aslında her zaman varolan kayıtları. Ve imkanların daha da kısıtlı olduğu o dönemde böylesi gel gitleri olan bir karakterin bu kayıtları bu kadar titizlikle tamamlaması ama çıkartamamış olması bence bize hayatında boğuştuğu zorluklarla ilgili başka noktaları işaret ediyor.

 

Erekli Stüdyosu kayıtlarının aileye teslim edilmesinden yayınlanmasına kadarki süreç nasıl geçti sizin için?

 

Ben kayıtları babamın ölümünden 1 yıl sonra edinebildim. 2005 yılıydı. Onun Blue Blues Band’den arkadaşı olan Sunay Özgür’den teslim aldığımı hatırlıyorum. Albümü teslim aldığım günü hiç unutamıyorum. Eve gidip o sekiz parçayı defalarca dinlemiştim. Hem parçaların müzikalitesi beni benden almıştı hem de ben babamın sesini ilk kez orada o kayıtlarla duymuştum. O dönem 15 yaşındaydım ve bu albümü yayınlamak o dönemin koşullarında benim için biraz zordu açıkçası. Belki de birinin buna liderlik etmesi gerekiyordu. Daha sonraki süreçte onun çevresini tanımaya başladım. Belki de o süreçte babamın müzikle geçen hayatında yaşadığı zorluklar beni kötü etkilemiş olsa gerek açıkçası uzun bir süre de kendimi müzik sektörüne uzak tutmak istemiş olabilirim. Bu alanda profesyonel anlamda ilerlemek, bu yolda tek başına karşılaşacağım zorluklar belki de ürkütmüştür o dönem için beni. Ancak tabii burada bir kırılma noktası yaşandı. Blue filmi ekibi ilk görüşmemizde benim içimde dondurduğum düşündükçe beni çıkmaza sürükleyen duygu durumumu değiştirdi.O gün tüm kalbimle babamın hikayesini yeniden yaşatmaya motive oldum. Filmin vizyona girmesi ve babam Kerim Çaplı hakkında tanıyan tanımayan herkesteki farkındalığın gelişmesi beni albüm için daha da cesaretlendirdi diyebilirim. Ve tabii ki bu yolda yanımdan ayrılmayan ve bu projeye gerçek anlamda sarılan sevgili Umut Kuzey, Özlem Özbakan, Nurbanu Anter ve tüm Arpej Yapım ve bu süreçte hep destek olan değerli büyüğüm İzzet Öz’ün de varlığı bu albümün layıkıyla hayata geçmesini sağladı. Onlara ne kadar teşekkür etsem az.

 

Kayıtları ilk dinlediğinizde mi oluşmaya başladı "Kerim Çaplı Project Kayıp" projesi?

 

Ben albümü dinlediğimde aklımdan ilk şu geçmişti. Böyle bir albüm nasıl olur da hayata geçmez? Kim olduğu önemli değil. Baba oğul ilişkisinden bağımsız olarak bir müziksever olarak üzüldüm önce. İnanılmaz bir albüm ve inanılmaz bir müzisyendi karşımdaki. Ve o gün kendi kendime bir söz verdim. Ben bir gün her ne olursa olsun bu albümü çıkartacağım. Belki 5 yıl belki 15 yıl sonra. Ama sonunda çıkacak. Ve bugün babama vermiş olduğum bu sözü gerçekleştirmiş olmanın mutluluğunu yaşıyorum.

 

'Yapacağım çalışmaların hiçbiri Muhtacım Sana’nın yerini tutamayacak.'

 

"Muhtacım Sana"nın vokallerinde babanıza eşlik ediyorsunuz, özel bir yeri var mı bu şarkının? Dahil olmaya nasıl karar verdiniz?

 

Albümü çıkartma kararıyla beraber aradan geçen bunca yılın bir nedeni olsun istedim. Babam şu an yaşasaydı en çok neyle mutlu olurdu? Veya ben şu an onunla en çok ne yapmak isterdim diye sordum kendime. Buna belki de en uygun cevap bu albümde bir düet olabilirdi. Neden Muhtacım Sana; çünkü albümdeki diğer parçaların kanallarını birbirinden ayırmak imkansızdı. Vokali sağlıklı olarak ayırabildiğimiz parça Muhtacım Sana’ydı. Bir de şöyle bir tesadüfü var bu parçanın, albüm elime ilk geçtiğinde Muhtacım Sana’yı belki de Türkçe parça olmasından dolayı sürekli tekrar ettiğimi hatırlıyorum. Düşünsenize kim istemez ki bir daha göremeyeceğini bildiği birisiyle bir iz bırakmak. Aynı onun gençliğindeki gibi profesyonel müzik hayatına ilk adımı babamla atmış olmam ve bunun babamla tek hatıram olacak olması benim için ayrıca çok özel. Hayatımda hangi çalışmayı yaparsam yapayım hiçbiri Muhtacım Sana’nın yerini tutamayacak.

 

Babanızın kayıtlarını, ölümüne dek aynı sahneyi paylaştığı müzisyen arkadaşlarıyla birlikte gün yüzüne çıkarmak neler hissettirdi?

 

Bir kere ben babam kadar benim için de çok değerli o isimlere; öncelikle düzenlemeyi yapmayı hiç düşünmeden kabul eden sevgili İskender Paydaş’a büyük bir istek ve titizlikle eşlik eden sevgili Gür Akad, Akın Eldes, Zafer Şanlı ve Taner Öngür’e çok teşekkür ediyorum. Bu isimlerle babama ait bir eserde çalışmak benim için bir hayaldi. O kadar mutluyum ki bunu tarif etmek çok zor. Albümü konuştuğumuz dönemde babamın arkadaşlarıyla ona son bir selam göndermeyi çok istemiştik. Ve onun doğum gününde çıkan albümle beraber babama belki de daha güzel doğum günü hediyesi veremezdik. Aynı zamanda ben 15 yaşındayken albüm elime geçtiğinde bu albümü hayata geçirmek için bazı girişimlerde bulunmuştum. O dönemde acaba bu kayıtları nasıl yapsak da temiz bir halde yayınlasak diye babamın bazı müzisyen dostlarından fikir almıştım. Ve şimdi fikrini aldığım o müzisyenlerle Muhtacım Sana’yı hayata geçirdik. Bu kadar tesadüfün bir anlamı olsa gerek diye düşünüyorum. Belki de babamın ruhu böyle daha da huzurlu. 

 

"Kayıp" albümü dışında sayısız şarkı yaptığı biliniyor Kerim Çaplı'nın, bu şarkıların da peşine düşme gibi bir niyetiniz var mı?

 

Birçok kaynaktan başka parçalarının da olduğunu duyduk. Ancak bunlarla ilgili bir sonuca ulaşamadık. Amerika’da 60’lı yıllarda çaldığı gruplarla ortak yazdığı bazı parçalar var. Bunları oradan izin alabilirsek bir projeye dönüştürme hayalim var. Ancak biraz zamanımızı alacak. Onun dışında Jimi Hendrix’le yeni ortaya çıkan ancak henüz o mu çalıyor emin olamadığımız bir kayıt var biliyorsunuz. Bununla ilgili de kayıtta çalan davulcunun tespitini yine Amerika’daki müzisyen arkadaşlarıyla yapmaya çalışacağız. Bunlar netleştiği takdirde bir plak serisi çok güzel olabilir mesela. Türkiye’de ise bir dönem rahmetli Melih Kibar’la kaydettiği söylenen parçalar olduğunu duymuştuk. Ancak dediğim gibi henüz bunun kaynağına da ulaşamadık. Umuyorum bu aynı zamanda bir çağrı niteliği taşır ve burayı okuyan başka kayıtlarının da varlığından haberdar olanlar varsa bize ulaştırırlar. Biz de Kerim Çaplı'yı başka kayıp projelerle yaşatmaya devam ederiz. 

 

'Bu albüm sadece bir oğulun babasının yarım kalmış albümünü çıkartması değil' 

 

"Blue" da sizin yer aldığınız bölümler aranızda uzaklık var gibi hissettirmişti, "Kayıp" albümüyle ilgilenirken güçlendi mi bu bağ?

 

Malesef Blue filminde kurgunun ve akışın yapısından kaynaklı babamla ilişkime dair yanlış bir intiba oluştu. Açıkçası bu beni çok üzdü. Evet babasıyla büyümemiş onu tanımamış her evlat kadar uzak olabiliriz ama bu uzaklık benim için sadece mesafe olarak açıklanabilir. Ben ölüm haberiyle tanıdığım babamın hayatını, neler yaşadığını hatta çektiği sıkıntıları tek tek hissetmeye çalıştım. Neden ve nasıl sorularıyla yaşadım yıllarca.Kızmış, kırılmış, zayıflamış, karşı koyamamış ruh halini, ailesini özlediğini ama zarar vermemek için uzak durduğunu, ölene dek ayakta tutmaya çalıştığı tek şeyi; sanatçılığını defalarca yaşadım. Ben onu anladım. Onunla mesafe olarak uzak ama ruhsal olarak yakındım. Her zaman. Ölümünden sonra tanıdığım çevresiyle çok zaman geçirdim. Ve her yaşadığım anda ondan izler buldum, bulmaya da devam ediyorum. O sebeple albüm onunla benim aramdaki bağı güçlendirmekte değil, onu mutlu etmek açısından beni tatmin etti. Ve eğer bu durumu iki şekilde açıklamak gerekirse; bu albüm sadece bir oğulun babasının yarım kalmış albümünü çıkartması değil, aynı zamanda bir müzikseverin önemli bir sanatçının yarım kalmış eserini tamamlaması için ona destek olmak gibiydi benim için.

 

Kerim Çaplı'nın hak ettiği şekilde anılması için hayata geçireceğiniz başka projeler olacak mı?

 

Müzik olarak kaynağına ulaştığımız anda onunla ilgili başka kayıp projeleri de hayata geçirmek gibi bir hayalim var. Aynı zamanda hayatında anlatılmamış, kimsenin bilmediği neden ve sonuçlarını inceleyen bir kitap yayınlamak için de çaba gösteriyorum. Burada ailesinden başlayıp evliliğine, bize (yani kardeşlerimle bana) ve aynı zamanda Woodstock’tan gelip bu coğrafyada o kültürle tutunmaya çalışmayı incelemek gibi daha spesifik, bir biyografi üzerinden toplumu ve sanatçılığı da ilgilendiren birçok alana uzanan bir kitap olmasını istiyorum.