6 Şubat günü asrın felaketi olarak anıldı. Siyasetçiler, bilimadamları, gazeteciler, yerel yönetim sorumluları, salonlarda, meydanlarda toplandılar, birbiri ardına demeçler patlattılar. Bütün bunlardan rahatça çıkarabiliyoruz ki deprem konusunda son bir yılda elle tutulur bir şey yapılmış değildir. Bu arada kürsülerde yer alan AKP yöneticileri deprem bölgelerinde çoğu merkez iktidar ile yerel yönetimler arasında ilişkilerin iyi olmadığını, bu durumun maalesef bu bölgelerde iyi olmayan ilişkilerin deprem konusunda yardımları da olumsuz etkilediğini söylediler. Kanal 1 bu olguyu yeni ortaya koyuyormuşçasına altını çizerek sundu. Yıllardır vatandaşlara yapılan yardımların oy oranına yansımasına bağlı olduğunu yazıyor ve politikacıdan, oy karşılığı olmadan zırnık alınamayacağını söylüyoruz. Bu defa da durum aynıdır. Yani diyeceğim odur ki sözü edilen politikacılar da bir sıkıntılarını dile getirmektedirler. Kısacası çaresizliklerini anlatmaktadırlar. Bunlar deprem bölgesindeki seçmenin yerel yönetimin merkezi idare ile ilişkilerine çok önem verdiğinin ve muhalefetin yaralarımızı sarmada ne yardımı olabilir ki diyerek hep merkezi ve yerel yönetim ilişkilerinin üzerinde durmaktadırlar. Tayyip Bey, “Bize oy vermezseniz depremde yardım beklemeyin!” diye tehdit savurmamakta, pek bilinen “Sev beni seveyim seni” ilkesini hatırlatmaktadır.
***
Zaten yurttaş her alanda yaşadıklarıyla bu gerçeği biliyor. Şu emekli maaşı skandalına bakın. Oy gelmesi ihtimali fazla olmayan kesimlerin ikramiye dışında tutulması “Bu işin bana oy getirisi ne olacak ki bunu önceden bilelim” gerçeğinin geçerli olduğunu bir kere daha kanıtlamıştır. Zaten AKP bu noktanın hiç akıllardan çıkmamasına azami özen göstermektedir. Her türlü hizmetin götürülmesinde bizden olanlar ve olmayanlar ayrımını göz önünde bulunduran AKP, “Sev beni seveyim seni” tekerlemesini akıldan çıkarmamaya dikkat etmektedir. Son olarak aynı kuşkuların duyulmasına şaşırmamak gerekir. Bakmayın siz AKP’nin söylemleriyle “birinci çoğul şahıs” iktidarı izlenimi uyandırmasına, bal gibi bir “birinci tekil şahıs” iktidarı olan AKP döneminde asliye hukuk davalarında bile çıkacak sonuç söz konusu vatandaşın siyasi iktidarla ilişkilerine bağlıdır. Bu bakımdan Kanal 1’in pek bilinen bir gerçeğin altını çizmesini, bu kadar önemsemesini yadırgamamak gerek. Bu defa iktidarın “Bizim alacağımız karşılık ne olacak” sorusunu altını çok çizerek sormuş olması ve bağlantıyı daha sıkça dile getirmesi tepkinin büyümesine yol açmış olsa gerek.
Son 20 yıl birbirini izleyen hemen çoğu da AKP zaferi olarak algılanan ve sunulan seçimler bu ahlaksız tekliflerin çok sık yapıldığı daha doğrusu bir yaşam biçimi haline geldiği bir dönemdir.
***
Yıllar önce ABD’de uzunca kaldığım ve yoğun ilişkiler yaşadığım, Amerikan aile yapısının karmaşıklığını da yakından kavramak olanağını bulduğumu sandığım bir dönemde her şeyin, karşılığında “Ne istiyorsun” sorusuna bağlandığı bir diyarda, “Peki bundan benim çıkarım ne olacak” sorusunun hiç sıkılmadan rahatlıkla sorulduğuna tanık olmuştum. Pazarlıkların açık olması, benim gibi açık pazarlık konusunda biraz mahcup olan insanlara yadırgatıcı gelen bu hususu artık hiç yadırgamaz oldum. “What can I do for you?” sorusuyla karşılaşınca “Ne istediğinizi fazla eğip bükmeden, doğrudan, dobra dobra söyleyin” derim, nasıl olsa bunu açıkça sorulmuş bir soru izleyecektir.
Onun için AKP’nin deprem yardımının açık seçik AKP’ye bağlı belediyelerle ilişkilendirilmesi ve tepki gösterilmesinin fazla yadırganmaması gerekir.
Biz daha önce yukarıda da belirttiğimiz gibi şu son 20 yılın seçimlerinde daha ne ahlaksız teklifler gördük.
Bu tür tekliflere gösterilen kamuoyu tepkisinin gittikçe yumuşaması gelecek için bu konuda fazla iyimser olunmasını imkânsız kılıyor.
O yüzdendir ki depremzedelere yardımların yerel yönetimlerle AKP arasındaki ilişkilere bağlanmasını yorumlarken seçmenin bu konudaki teşvik edici tavrının da etkisi olduğunu unutmayalım.
