\n

\n

Farkında mısınız?

\n

Direniş çadırlarında, açlık grevlerinde, mahkeme kapılarında... Derenin başında ya da kentin meydanında...

\n

Hep onlar var...

\n

O anlı şanlı erkekler yok ortada...

\n

*

\n

Onun için belki, dün güvendikleri tek yiğidi çağırıyorlardı bir ağızdan:

\n

“Kurban olam yürüdüğün yollara

\n

Kara peçe yakışmıyor kullara

\n

Uyan bir bak bizim hallara

\n

Sarı saçlım, mavi gözlüm nerdesin...”

\n

*

\n

Cumhuriyet mitingleri de onlarındı:

\n

Beş bin...

\n

On bin...

\n

Yüz bin...

\n

Kara, yeşil, çakır, ela gözlüler...

\n

Başları dimdik...

\n

Alınları açık...

\n

Sokaklardan, caddelerden meydana akan sel gibiydiler...

\n

Bir millet susmuştu...

\n

O türküyü o gün de söylediler:

\n

“Ararım izini Dolmabahçe’den

\n

Bir daha dönmez mi bu yola giden

\n

İçimde sen, gözümde sen

\n

Sarı saçlı, mavi gözlüm nerdesin?..”

\n

*

\n

Hukukunu, adaletini, yargısını, demokrasisini, özgürlüğünü, bağımsızlığını, bütünlüğünü, aydınlarını, yiğitlerini, yurtseverlerini, çocuklarını elinden alırlar da...

\n

Bir ulus niçin susar...

\n

Niçin?

\n

Hatta şanlı tarihinin ak sayfalarına kara çalarlar...

\n

O ak sayfalardaki kahramanlarını bir bir mahkûm edip asarlar...

\n

Bir millet niçin susar?..

\n

*

\n

Bir taş kadar sessiz...

\n

Toprak kadar tepkisiz...

\n

Sinmiş ve korkmuş...

\n

Söyler misin; kendisini kömüre, nohuda, una bile muhtaç edenlerin peşinden koşan bu kadar kör, dünyanın neresinde var?..

\n

*

\n

Sesi çıkan sadece kadınlar...

\n

Direniş çadırlarında, mahkeme kapılarında, barikatların önünde, yağmurun altında, çamurun içinde, soğukta...

\n

Bakın; hep onlar...

\n

Acılarının sıcaklığına sarılıp çığlık çığlığa bildikleri tek yiğidi çağırıyorlar:

\n

“Nerdesin?..”

\n\n