Belki sadece ikinci maçta, üstelik de yeni transferler saha yüzünü yeni görmüşken bunu söylemek erken ancak Galatasaray oynadığı iki maçta çok net bir sinyal veriyor: ‘Maestrom eksik’!!! Orta sahayı toparlayacak, oyunu yönetecek bir futbolcunun olmamasına ilerideki futbolcuların yetersiz performansı eklenince ev sahibi son derece kısır bir oyun sergiliyor. Rakibine göre daha baskılı gözükmesinin bir tek sebebi var: Giresunspor’un oynamaması! Oynamaması derken yanlış anlaşılma olmasın… Galatasaray’a top yatırmama, özellikle top kendi yarı sahasına geçtiğinde oyunu bozma, Galatasaray’ın yeni silahlarını marke etme konusunda bir kusurları yok. Sadece amaçları arasında kazanmak yok… Galatasaray’da neredeyse tüm futbolcular da, rakiplerinin ruh haline ayak uyduruyor. Al ileri-sar geri bir tablo çıkartıyorlar hep birlikte. Bu sıkıcı oyunda nadir de olsa gol pozisyonları var. İkisi yeni transfer Oliveira’nın ilk yarıda kullandığı iki serbest vuruştan geliyor. Biri direkte diğeri rakipte kalıyor. Bir de 13. dakikada bir Yunus-Kerem organizasyonu ki başarıya ulaşmıyor. 

O kadar gevşetiyor ki Galatasaray (olmayan!) temposunu ikinci yarıda, adeta kurbağanın kaynadığını fark etmemesi gibi, Giresun usul usul gelip Abdulkerim’in akıl almaz geri pas hatasından faydalanıyor ve Sainz ile 77. dakikada golü atıyor. Tam da Okan Hoca, yeni transferleriyle oyunu değiştirmeyi ve lehine çevirmeyi planlamışken… Bundan sonrası tahmin edeceğiniz üzere, atak değil ‘panik atak’larla geçiyor. Yetmiyor. Galatasaray tamamı dolu stadda, kendi evinde, sezonun ilk yenilgisini alıyor. Maçın kıssadan hissesine gelince: Galatasaray’a Galatasaraylı futbolcu gerekiyor!