Muhalefetin, propagandasını iktidar üzerinden yürütmesi, iktidara yüklenmesi, onun uygulamalarını eleştirmesi şaşırtıcı değil. Muhalefetten dev projeler, sorunları nasıl çözeceğine dair kesin açıklamalar beklemek bana göre biraz garip.

Muhalefet partileri elbette iktidarın yaptıklarını, söylemlerini, düşüncelerini eleştirecek ve bunların ülkeye zarar verdiğini, kendileri iktidar olurlarsa çok farklı şeyler yapacaklarını söyleyecek ki oy alabilsin.

Dünyanın herhangi bir yerinde iktidarın politikalarını çok beğendiğini, takdir ettiğini söyleyerek muhalefet yapan parti duydunuz mu? O zaman zaten doğal olarak muhalefet yapmazsınız, iktidara destek veren bir parti olursunuz.

***

Ama iktidarın muhalefet üzerinden, onları eleştirerek, ülkenin önünü tıkadıklarını iddia ederek propaganda yürütmesi bana daha da garip gelmeye başladı.

İki dönemdir çoğunlukla iktidar olan bir partiye Meclis’teki soru önergeleri bile kale alınmayan muhalefet nasıl engel oluyor, Türkiye’nin önemli konularında önünü nasıl tıkıyor, bunu anlayabilmiş değilim.

Hatta 60 yıldır doğru dürüst iktidar olmamış partilerin gizli iktidar olmakla suçlanması nasıl anlaşılır, onu hiç bilemiyorum.

Eğer Türkiye’nin bugün geldiği durumla ilgili suçlanacak birileri varsa herhalde o da merkez sağ partiler ve onların destekçileri, kadroları olabilir.

***

Kavga üzerinden siyaset yapmak, Türkiye’deki çatışmalar üzerinden politik söylem geliştirmek bu ülkede geçmişte çok büyük bedellere mal oldu. Ne yazık ki bu anlayıştan vazgeçemiyoruz. Çünkü yalnız siyasette değil hayatımızın her alanında, birbirine diş bileyenler, kendi başarısızlığından başkalarını sorumlu tutanlar fırsatını bulduğu anda onları ortadan kaldırmaya girişiyor.

Keskin saflara ayrılmış bir ülkenin kimi iktidar seçtiğinin bence fazla bir önemi yok.

Çünkü bu ortamda kim iktidar olursa olsun bu keskin ayrışmadan geleceğe güvenle bakan, dünyayla rekabet içine girebilen, kendi imkânlarından daha güzel, daha gelişmiş bir ülke yaratamaz.