Başarısız politikacılar, aynaları hiç sevmezler.

Çünkü o aynalar onların tüm icraatlarını yansıtır. İyiyi iyi, güzeli güzel, çirkini de çirkin gösterir.

Parlamenter demokrasilerde ayna, bir anlamda medya demektir.

Politikacı, özellikle bir hükümet üyesi, görevini ilk üstlendiğinde, gazetecilerin susmayan telefonlarını yanıtlarken, yüzünde güller açar. Düşlediği icraatları, pespembe tablolar halinde anlatır. Ama gün geçer, icraat beklendiği gibi yürümez de eleştiriler hafiften başlarsa, aynaya çirkin yansımalar düşer.

Medya o yansımaları gündemine alır ve ifade özgürlüğünü sonuna dek kullanmak ister.

İşte o zaman, “Sayın” Bakan ile aradaki ipler gerginleşir.

Eski dönemler de olsa, yani gazetenin patronu devlet teröründen korkmasa; gazeteci o terörün hışmına uğratılarak Silivri’ye gönderilmese, o Bakan’a yönlendirilecek eleştiriler daha da sertleşir.

Ve parlamenter demokraside, Milletin Meclisi önünde hesap vermesi istenilen “Sayın” Bakan bir gensoru ile alaşağı edilir.

Hatta, kendi çoğunluk grubuna karşı zor durumda kalmamak isteyen başbakanlar, o bakanı istifaya çağırırlar. Diretirse azil kararnamesini cumhurbaşkanına sunarlar.

Adalet ve Kalkınma Partisi’nin parti içi demokrasiyi görmesi için, o parti milletvekillerinin birkaç fırın ekmek yemesi gerekiyor.

O yüzden Meclis grupları, Başbakan’ın açış konuşmalarını alkışlamakla yükümlü lidervekilleri, kulis söyleşilerinde bile “yerin kulağının kapsama alanı” dışında olmazlarsa gerçek duygularını yansıtmaktan çekiniyorlar.

Bizim İdris Naim Şahin adlı İçişleri Bakanımız, sırtını Büyükşehir Belediye Başkanı iken yol arkadaşlığı yaptığı patronuna dayamış, köşe yazarlarına veryansın ediyor!

Gazetecinin ağzını tıkamak gibi, mahalle kabadayılarının üslubunu kullanmaya kalkıyor.

Oysa öyle bir kabadayılık gücü varsa onu terörist hainleri susturmak için kullanmış olsa, onca Mehmetçiğin ailesinin hayır duasını alır.

Kamuoyu önünde de halka şirin görünmek için takla attırmaya kalkacak kadar komik durumlara düşmez. Sonra... Bakarsınız içimizden biri çıkar da “Gel bakalım İdris Bey. Benim ağzımı nasıl tıkarsın?” diye Bakan Bey’in yakasına yapışırsa..

İdris Naim, Cumhuriyet hükümetlerinin 61.’sinde İçişleri Bakanlığı yapmaktadır.

Bir zahmet etsin. Bakanlık şeref koridorunda asılı olan önceki Dahiliye Vekillerinin, İçişleri Bakanlarının fotoğraflarını incelesin.

Onların en ünlüleri olarak hatırlarda kalan Şükrü Kaya’ların da Namık Gedik’lerin de hiçbir gazetecinin ağzına yazdığı yazıyı tıkamadığını görür.

Belki o zaman hizaya gelir. Ya da istifa yolunu seçer!

Bence bu ikinci yol, en isabetli seçenektir.

\n\n