Aziz Sancar Hoca’nın belki de bu ülkeye yaptığı en önemli katkılardan biri toplumun farklı kesimlerini, daha doğrusu tarafları tek bir müşterekte “bilim ve eğitim” ortak paydasında buluşturmak oldu sanırım. Önceki akşam, Aziz&Gwen Sancar Vakfı’nın ABD’de hayata geçireceği Sancar Türk Kültür Merkezi projesinin tanıtımı için Çalık Holding’in ev sahipliğinde düzenlenen gece bunlardan biriydi. İşin doğrusu Çalık Holding mesafeli durduğum şirketlerden biri. Önce ATV ve Sabah ile gelen medya patronluğu, ardından hepsini devretmesi; Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın damadı Berat Albayrak’ın bir dönem Çalık Holding’in CEO’luğunu yapması ve sonra yollarını ayırmaları; Zaman’ın sahibi ile akrabalık ilişkileri, hızla büyümesi vs...
Kısa bir tereddütten sonra davete katılmaya karar verdim. Çünkü davetin amacı hem iş dünyasını Aziz Hoca ile buluşturmak hem de ABD’deki Türk Kültür Merkezi’nin yaşama geçmesi için onları bağış yapmaya davet etmek. Aziz Hoca, Nobel ödülünü aldıktan sonra son derece önemsediğim ve saygı duyduğum bir misyon üstlendi. Öncelikle madalyasını hiç tereddütsüz Atatürk ve Atatürk devrimlerine olan minnet borcunu ifade etmek için Anıtkabir’e bağışladı ve her fırsatta Atatürk’ün önemini vurguladı. Ardından bu nereden nereye savrulduğu belli olmayan, kirli bir siyasete alet olan, önceliklerini değiştirmiş, değerlerini kaybetmiş bu ülkede bambaşka bir rüzgâr estirmeye başladı: “Bilim ve eğitim” rüzgârı... Bu yüzden Çalık Holding’in davetine katılımın çeşitliliği de ilginçti. Amerika Birleşik Devletleri İstanbul Başkonsolosu Charles Hunter’ın ve Cumhurbaşkanı Başdanışmanı Prof. Dr. Davut Kavranoğlu’nun yanı sıra Ali Sabancı, Adnan Polat, Nihat Özdemir, Nilüfer Bulut, Sanem Oktar, Mehmet Büyükekşi, İbrahim Çağlar ve Hüsnü Özyeğin, Akfen Holding Yönetim kurulu Üyesi Pelin Akın, Okan Üniversitesi Yönetim kurulu Başkanı Bekir Okan ilk anda gözümü çarpan isimler oldu. Baktım AKP döneminde inşaat ve AVM sektörünün yükselen yıldızları da orada; Nahit Kiler, Aziz Torun, Cemal Kalyoncu... Batmanlı aşiret reisi işadamı Metin Güneş de oradaydı, Güneri Civaoğlu ve Ertuğrul Özkök de.
Hatta ÇYDD Başkanı Prof. Dr. Aysel Çelikel de kısa bir süre katıldı, Aziz Hoca ile sohbet etti. Dediğim gibi ilginç bir buluşma oldu. Nebil Özgentürk’ün Aziz Sancar ile ilgili kısa bir belgeselinin ardından Ahmet Çalık hoş geldiniz konuşması yaptı ve “Geceyi Aziz Hocamızın gurur duyduğumuz ödülü kadar bizleri sevindiren, heyecanlandıran Türk Kültür Merkezi projesini sizlerle paylaşmak için düzenledik. İstedik ki sizler de bu hayale ortak olun” dedi. Masalardaki formlarda bağış için katkı kalemleri vardı. İsteyen projeye bir tuğla olarak 1000 dolarlık bağış yapabilirken isteyen 25 bin dolara bir yurt odasına katkıda bulunabiliyor. Toplamda 3 milyon dolara yakın bir bağışın toplanması hedefleniyor. Aziz Sancar ise konuşmasında, “Ben gurbette çok zorlandım, hem ABD’ye okumaya gelen çocuklarımızın zorlanmaması hem de iki kültür arasındaki ilişkilerin geliştirilmesi için bu merkezi kurmaya karar verdik. Zaten yıllar önce hayata geçirdiğimiz bir Türk Evimiz var. Gelen genç kızlarımızın kaldığı. Ama şimdi hayalimiz bunu bir kültür merkezine dönüştürmek” dedi. Bakalım iş dünyası elini cebine atıp ne kadar parayı bağış olarak verecek? Belki daha da önemlisi acaba Sancar rüzgârı bu paramparça toplumu başka alanlarda da birleştirebilecek mi?