Kapitalizmin vahşi olduğunu en baştan beri biliyorsunuz.
Peki, “Olmadı, yeni bir Cem Yılmaz çıkar” diyen gözü dönmüş sektör sözcülerinin, bu kabul edilmiş ve onaylanmış hür ideolojinin hüküm sürdüğü rezil dünyanızda yeni bir Cem Yılmaz çıkaramayacaklarına nasıl bu kadar emin olabiliyorsunuz?
Neyinize güveniyorsunuz?
Sağduyunuza mı?
Bilincinize mi?
Kültürünüze mi?
İlkeli duruşunuza mı?
İyiyi kötüden ayırma refleksinize mi?
Aklınızı kullanma yetinize mi?
Mizaha ve itiraza verdiğiniz değere mi?
Bu vahşi sistem gözünüzün içine baka baka ve sizin onayınızla, sahip olduğunuz tüm temel değerleri tereyağından kıl çeker gibi alıp çıkarmadı mı hayatınızdan?
Hatırlayın...
70’lerde, 80’lerde, en sorunlu politik dönemlerde, en sert askeri darbe günlerinde bile daha özgürdünüz.
Bu ülkede her ne olursa olsun yine de baskılar karşısında dimdik duran gazetecileriniz, televizyoncularınız vardı.
Gözaltını, işkenceyi, işsiz kalmayı, yıllarca hapis yatmayı; hatta vurulmayı, yakılmayı hiçe sayan aydınlarınız vardı.
Hedefleri ve umutları olan gençleriniz vardı.
Neye inanacağına, her şeye rağmen kendi karar verebilen bir halkınız vardı.
O halkın el üstünde tuttuğu zehir gibi mizahçılar vardı.
O halkın alkışlarla baş tacı ettiği muhteşem sanatçılar vardı.
Sonra o vahşi kapitalizm tüm bunlara verilen değerleri hızla elinizden aldı ve cebinize kredi kartları koydu.
Ve siz yenildiniz.
İyi bir tüketici, artık korkunç bir insandır.
O insana değersiz her şeyi pazarlayabilir, o insanı tehlikeli her şeyle kandırabilir, o insanı hatalı her şeye ikna edebilir, daha da fenası o insanı aslen korkunç olmayan her şeyle korkutabilirsiniz.
Bu sayede bu sistem sizi sahip olduğunuz tüm değerlerden kolayca kopardı.
Binlerce yıllık bir demokrasi geleneğini temel alarak oluşturmaya çalıştığınız bağımsızlığınızı bir kalemde silip attı.
Onun yerine antidemokratik bir düzen çıkarıp burnunuza dayadı, kabul ettiniz.
Bu sistem ortaya yeni bir anayasa çıkardı; siz niyeti açıkça ortada olan ve tek adam iktidarına kapı açan bu anayasayı sanki tartışılabilir bir yanı varmış gibi uzun uzun aranızda tarttınız.
Şu koşullarda ve iklimde başkanlık rejiminin tehlikeleri apaçık ortadayken, “Amerika’da var bizde neden olmasın” diyerek kafanızı karıştırdınız.
Bu sistem ortaya garabet bir hukuk çıkardı. İçinde adalet olmadığını gördüğünüz halde sanki varmış gibi davranmayı sürdürdünüz.
Bu sistem ortaya yeni bir medya çıkardı. Gazete olmayan gazeteleri almaya, kanal olmayan kanalları izlemeye devam ettiniz. Oralarda size gösterilenlerle, oralardan size empoze edilenlerle akıl yürütmekten çekinmediniz.
En fenası...
Bu sistem ortaya başka lider çıkardı.
Siz... gıkınızı çıkaramadınız.
O yüzden bu ülkenin zaten yarım olan aklını kolayca alıveren ve yerine de ustalıkla saman çuvalı yerleştiren vahşi kapitalizm, şapkasından yeni bir Cem Yılmaz çıkarır.
Siz de onun beş para etmeyeceğini anında görürsünüz.
Ama “Ülke gerçeği bu, zaten asıl Cem Yılmaz bize on numara büyüktü” der, kendinizi ağzınızda bir avuç patlamış mısır, hak ettiğinize inandırıldığınız yeni ve düşük seviyeli bir Cem Yılmaz’a kahkahalarla gülerken bulursunuz.
Dedim ya...
İyi tüketici korkunç bir insandır.