İlk erkek dansöz konuştu: Şimdi olsa taşlamaya gelirler

Farklı sokak söyleşileri ile gündeme gelen sokak-edebiyat dergisi Bavul dergide bu ay Türkiye’nin ilk erkek dansözü Yılmaz Birsen ile bir söyleşi yayımlandı. Gazeteci-yazar Meltem Yılmaz’ın gerçekleştirdiği söyleşide Birsen, “Eskiden Anadolu’ya sahne almaya gittiğimizde insanlar bizi alkışlamaya gelirdi, şimdi olsa taşlamaya gelirler” dedi. Yılmaz Birsen, “Bugün Türkiye’de ne gece kulübü, ne gazino kaldı, ne de bir sanatçı kaldı. Eğlence hayatını bitirdiler. Eskiden insanlar daha mutluydu, insanların mutluluğunu da bitirdiler. Eskiden Anadolu’ya sahne almaya gittiğimizde insanlar bizi alkışlamaya gelirdi, şimdi olsa taşlamaya gelirler. Sanata ve sanatçıya olan saygı yok oldu. Daha ne olsun?” diye konuştu.

Başlarda garipsendiğini belirten ilk erkek oryantal, “Sahneye ilk çıktığım dönemde “hiç erkek kadın dansı eder mi?” şeklinde tepkiler yağdı tabii. Ama ben bu tepkilere hiç aldırış etmeden bildiğim yoldan gittim. İlk gece heyecandan tir tir titrediğimi unutamam. Ama çabuk alıştım, hatta işi hemen şova döktüm, bir süre sonra sahneye at ile geliyordum. Düşünün, ben atın üstünde, diğer dansçı kızlar atın yanında! Attan inip programa başlıyordum.” ZEKİ MÜREN BENİ GAZİNODAN ATTIRDI Zeki Müren’in kendisini gazinodan attırdığını söyleyen Birsen, ilginç bir anısını da anlattı: “Ben öyle bir giyiniyordum ki bazı sanatçıları çok büyük rahatsız ediyordum. Benim en hafif elbisemde 7 kilo kristal vardı çünkü. Sanatçılar her gün odama gelip bütün kostümlerime bakarlardı merakla. Daha da fenası, bu yüzden işimden bile oldum. Zeki Müren’le Tepebaşı gazinosunda çalışırken, rahmetli bana “Yılmaz” dedi, “sen bundan sonra Konya şalvarları giyip sahneye çıkacaksın, artık allı pullu kostüm yok! “. Ben de “tamam” dedim ama nasıl olsa Zeki bey gazinoya erken gelmez diye yine bildiğimi okumaya devam ettim. Bir sahneye çıkıyordum, karşıdan bir ışık vuruyordu ki; üstüm tepeden tırnağa ayna, ayna, ayna, ayna, yanıyor!

Ama ne oldu sonra, Zeki Müren aramış gazinonun patronunu. Sahneden bir indim patron yanıma geldi, Zeki bey sizi telefona istiyor diye. Gittim telefona, Zeki bey “benim senden bir ricam vardı, neden yerine getirmediniz” diye sordu. Ben de, “sayın solistim” dedim, “müşterilerim benden şatafatlı elbise istiyor”. Bunun üzerine “haydi evladım” dedi, “senin de yolun açık olsun, gidiyorsun”. Ve bunun üzerine o güne kadar Türkiye’de hiç görülmemiş bir olay oldu, saat gecenin 12.30’unda Günaydın gazetesinin baskısını durduruldu. Yeni manşet atıp “Yılmaz Birsen yarın akşamdan itibaren çakıl gazinosunda” diye haber yaptılar. Meğer yeni geçeceğim gazinonun patronu yaptırmış haberi. İşte böyle bazı kıskançlıklar yaşadık rahmetliyle ama son zamanlarda can ciğer olduk. Kendi gazinosunda hiçbir sanatçı şatafatlı giyinmesin istiyordu, ne yapabilirsin bu da onun prensibi.”

Söyleşinin tamamı Bavul Dergi temmuz sayısında yer alıyor.