Annemsiz ilk 23 Nisan

17 Mart’ta kaybettim onu. Kim bilir kaç bayram öncesi, aldığı ayakkabıları yastığımın yanına koyup uyumuşumdur. Kaç kere de ertesi gün bayram etkinliklerine katılmam için hazırlayıp okula götürmüştür; bilmiyorum. Bir keresinde Turgutlu’da İlkokul 2’deyken 23 Nisan için ‘’Küçük Mine’’ diye bir çocuk piyesi yazmışım. Öğretmen de bizim eve gelip, annemi tebrik edip nazar boncuğu hediye etmiş. Annem bu olaydan çok etkilenmiş olmalı ki, seneler senesi herkese anlatırdı “Daha 7 yaşında 23 Nisan için piyes yazıp ödül kazandı’’ diye. “Abartma anne’’ der gülerdik. Anneniz varsa kıymetini bilin çocuklar ve birinin hala kızıyken bırakın sizi öyle abartarak sevsin!

Filiz Akın