Bir yazar gibi yaşıyorum

Özel hayatıyla ortalarda olmayı sevmeyen biri Uğur Yücel. Yılda iki üç akşam dışarı çıktığını söylüyor, “Ama 30 yıllık meyhanemin kapısında da kameralar oluyor artık. İstanbul’da kaybolabileceğimiz birkaç yer vardı. Oraları da bitirdiler” diyor. Ona göre hayat son yıllarda gaddarlaşsa da o, umudunu koruyor. Dünyayla ve kendi yurttaşıyla hırlaşmayan bir Türkiye’yi yakın bir zamanda göreceğimize inanıyor...

Uğur Yücel, adeta bir fenomen... Zirve, hep onundu. Hangi filme ve TV dizisine el attıysa alıp götürdü. Hatta oyunculuk ve yönetmenlik de onu kesmedi. Yeri geldi senaryo yazdı, müzikle de haşır neşir oldu. Magazin basınının hedef tahtası olacak hiçbir icraatta bulunmasa da yine de kurban edilmek istendi. Hem oynayıp hem de yönettiği yeni filmi Ejder Kapanı, ocak ayında vizyona girecek. Şimdilerde Canım Ailem dizisini yeniden rayına oturtmakla meşgul... Sinemadan dizilere, özel hayatın işgalinden ülkenin geleceğine dek, biz sorduk, Uğur Yücel yanıtladı.

- “Ejder Kapanı”nın çekim sürecini kısaca anlatır mısınız? Ocak ayında biz sinemaseverleri neler bekliyor?

- Yoğun ve yorucu bir çekimdi. İyi sonuç almışız. Bu film iş yapsın istiyorum. Öyle de gözüküyor. Diziden çıkıp filme girdim. Kilo aldım. Çok koştum, atlayıp zıpladım. Ama film dediğiniz çekimden sonra da masa başında devam ediyor. Montajdayız ve ocak başına kadar post prodüksiyonu sürecek. Sinemaseverlerin filmden tatmin olarak çıkması için çabalıyoruz.

- Ejder Kapanı, bir polisiye... Ve beyazperdeye dair belki de kotarılması en zor tür... Sonraki filmlerinizde yine polisiyeye mi devam edeceksiniz?

- Polisiye yapmayı seviyorum. Bu film iyi bir sonuç verirse devam ederiz. Ama önümüzdeki yıl sırada bir komedi ve bir trajedi var.

- “Canım Ailem” dizisi yavaş yavaş tıkanıyor gibi, yeni bir soluk ve atılım düşünülüyor mu?

- Aslında senaryo grubu, konu ve çeşit bolluğu içinde... Ve tabi ki önemli olan hikâyelerin doğru bir yönde gitmesi. Gerçeği söylemek gerekirse, bu yılın başlangıcında ekip olarak eski formumuzdan uzaktık. Ama yeni bölümler yine eski iştahında geliyor.

- Siz senaryo da yazıyorsunuz ve bu denli gerçekçi karakterleri nasıl yaratıyorsunuz?

- Oyunculukla değil hayatla daha ilgiliyim. Nasıl oynadığımı asla düşünmem. Karakterin o anda nasıl davranması gerektiğini düşünürüm. Oynadığınız karakter hakkında çok donanımlı ve hemen derisine girecek bir ilişki kurmak lazım. Karakteriniz hayata karışacak denli sahici olmalı.

- Oynamak, senaryo yazmak ve yönetmek... Uğur Yücel açısından hangisi daha zorlu ya da hangisi daha keyifli?

- Yazmak ve yönetmek amansız bir yol. Ama çok zevkli. Oralarda daha iyi hissediyorum kendimi. Oynamak da eğlenceli. Hele lokum gibi bir ekiple çalışıyorsanız...

- Hem yönetmen hem de oyuncu olarak çalışmaktan keyif aldığınız meslektaşlarınız kimler?

- Hem oynadığım hem de yönettiğim işlerde sevdiğim insanlarla çalışıyorum. Kişilik benim için yetenekten daha önemli.

- Özel hayatların işgali, sırf pervasızlığı uç noktaya taşıyan magazinciler üzerinden yorumlanabilir mi?

- Ben ortalarda olmayı sevmeyen biriyim. Sadece yılda iki üç akşam onlara yakın yerlere çıkıyorum. Ama 30 yıllık meyhanemin kapısında da kameralar oluyor artık. İstanbul’da kaybolabileceğimiz birkaç yer vardı. Oraları da bitirdiler.

Bir yazar gibi yaşıyorum

- Gazeteyi açtınız ve kendinizle ilgili asılsız ve yalan bir haber ile karşılaştınız. “La havle” çekip tepkisiz mi kalırsınız, üzülür müsünüz veya kızar mısınız?

- Benim için üzülenleri düşünüyorum hemen. Annem babam sağken benden hep iyi haberler beklediler. Öyle de oldu. Ama son yıllarda çok gaddarlaştı hayat.

- Ekran karşısında görmediğimiz Uğur Yücel, kendisini nasıl tarif eder?

- Aşağı yukarı artık beni herkes tanıyor. Kendimi tarifleyecek yaşı da geçtim. Göründüğümden başka biri değilim. Kendisiyle ruhsal dertleri olan biri değilim. Yaptığım işle ilgili dertlerim var.

- Çok “kapalı” ve özenli bir hayatınız olduğunu biliyoruz, bu Uğur Yücel’in kendisine ait bir dünya yaratma isteği mi yoksa özel hayatının yıpratılacağı endişesi mi?

- Özel hayatım, kimseyi ilgilendirmeyecek kadar başka. Aslında bir yazar gibi yaşıyorum. Sanatçı dostlarım pek yok. Arkadaşlarım, meslektaşlarım var. Çok yakın olduklarım ise çoğunlukla başka insanlar. Mühendis. Müzisyen. Denizci.

- Müzik ile ilişkiniz son zamanlarda ne boyutta? Müziğe dair projeleriniz var mı?

- Dinlemeye devam. Ama burnumu Ejder Kapanı’nın müzik işlerine de soktum. İlginç bir sürece giriyor. Biraz daha netleşsin görüntü, sonucunda üzerinde konuşulacak bir yenilik olabilir. Ejder Kapanı çok konuşulacak galiba.

- Sizin gibi aydın bir sinemacı, yobazların arttığı ve yozluğun çoğaldığı günümüz Türkiye’si hakkında ne düşünüyor?

- Türkiye aydınlanma sürecinde. Bu süreçler yeraltını temizler. Bütün illegal olanlar su yüzüne çıkar. Herkes çıksın, giydiğini, düşündüğünü, inancını ortaya koysun. Türkiye bir dünya devleti. Hem de uzun zamandır. İstenildiği kadar karşı durulsun, demokrasi isteyenlerin önüne geçilemez. Şimdi barış ve demokrasi zamanı... Hem iç barış, hem dış barış halledilsin. Toplum başkalarına saygılı ve iç huzurlu olsun. Ülke ekonomisi nerelere gelecek bakın. Dünyayla ve kendi yurttaşıyla hırlaşmayan bir Türkiye’yi hem de yakın bir gelecekte göreceğimize inanıyorum.

- Dönem dönem üzerinize çok gelindiğinde Türkiye’den gitme isteği duyuyor musunuz?

- Hayır. Arada şaka yapıyorum, ama burada benim gönlüm, müziğim, ruhum yatıyor. Memleketime bağlıyım. Başka bir yerde de iki kulübem olursa hiç fena olmaz. İstanbul’dan, Antakya’ya dünyanın en güzel limanları, rüzgârları var burada. Bir yelken sevdalısı için ayrı bir cennet. Hele Kuzey Ege rüzgârlarına verdiniz mi başınızı, bütün dertleri zevk edinirsiniz...