'Çekici Kadınlar' trafikte

Kaza noktalarına ambulanstan, polisten erken geldikleri oluyor. İlkyardım eğitimleri var. Stres ve panik olmuş sürücülere yardım eli uzatıyorlar. Gece gündüz demeden ayaktalar. Uzun yolsa uzun yol, nereye gitmesi gerekiyorsa aracı götürüyorlar. Yaygın tabirle çekici olarak bilinen, güvenli oto kurtarıcılarından söz ediyorum. Tur Assist bünyesinde bu işi yapan dört kadın operatör var. Kadınlar, ‘erkek işi’ olarak görülen bu kaleyi de çoktan ele geçirmişler. Güvenli sürüş eğitimlerinde erkeklere fark atıyorlar. İşin zorluğundan çok verdiği mutluluğu anlatan kadın operatörlerle bir araya geldik. “Kadın evinde otursun, çocuk baksın” diyenlere, direksiyon başından verdikler yanıt çok net: “Kadınlar her sektörde olmalı. Her işi yapabiliriz. Önemli olan bu gücü hissetmek.”

Bakışlara alıştık

Merve Köklü, 27 yaşında. Fethiye’de, 18 yaşından itibaren baba mesleğini sürdürüyor. Zaman bulamadığı için basketbol antrenörlüğünü bırakmış. Çocukluğu babasının çekicisinde geçmiş. İşini çok seviyor. Hatta aranmadığında, “niye telefon çalmıyor” diye tasalanıyor. Kaza olmasını istediğinden değil, enerjisi yüzünden. Türkiye’de daha fazla kadın çekici olmasını istiyor. “Bence her kadın kendi ayakları üzerinde güçlü bir şekilde durabilmeli. Kadın çocuğuna da bakıyor ama kendi hayatı da var. Kadın sokakta olsun, her sektörde olsun” diyor. İşi, Köklü’nün hayata bakışını da değiştirmiş: “Kazalardan etkileniyorsunuz ama bir süre sonra soğukkanlılığınızı korumaya başlıyorsunuz. Öbür türlü karamsar olursunuz. Ben, sahip olduğum şeylere daha da bağlandım.”

Köklü, kadın çekiciyle ilk kez karşılaşan sürücü tepkisini de şöyle anlatıyor: “Şaşkın bakışlardan, bir şey demeseler de ‘yapabilecek mi’ diye düşündüklerini hissediyorsunuz. Bazen ‘Sen mi çekeceksin arabayı’ diye soran oluyor. İş bitince, yine bakışlardan ‘aaa çekti’ diye düşündüğünü anlıyorsun. Alıştık bakışlara. Birine yardım etmek, onun yüzünde mutluluğu görmek çok güzel. Yolda, dağda kalıyor. Güneşte, soğukta... ‘Bir su ister misiniz’ diye sormanız bile mutlu ediyor.”

Helal olsun!

Gülhan Bozlak, 38 yaşında. 2006’dan beri operatör. Aynı zamanda TIR şoförü. Çekicisini Gaziantep’te özel yaptırmış: “Aynı işi yapan bir erkekle her türlü yarışırım. Hepimiz zorlu eğitimlerden geçiyoruz. 40 ayak TIR’ları da çekiyorum. Bir TIR’ı araca almam 20 dakikamı alır. Yolda kalan kişinin yanına ilk giden biziz. Empati yapmayı bilmek lazım.” Bozlak, 14 yaşındaki kızına ve kız yeğenlerinde de işi öğretmiş. Ehliyetleri olmadığı için trafiğe çıkamasalar da araç indirip bindirebiliyorlar. Bozlak, Aksaray’da neredeyse halk kahramanı olmuş. Unutamadığı anılarını şöyle anlatıyor: “Bir kutlama vardı. En önde ben, arkamda diğer çekicilerim, konvoy halinde geçiş yaptık. Beni görenler, helal olsun sana helal olsun diye tezahürata başladı. Adana yolunun 50. kilometresinde yolda kalan bir işadamının aracını çekmeye gittim. Rüzgârlı hava. İndim araçtan, saçımı bağladım, araçta çeki demir de yokmuş. Arabanın altına girdim, taktım halatı, yoluma devam ettim. Ağaçlı servisine girdim. Peşime üç dört araç geldi. O işadamı bana bahşiş vermek için gelmiş. Kabul etmedim. Yöre ağzıyla ‘Benim avradım normal araba kullanmayı bilmiyor, milletin avradı ne işler yapıyor’ dedi. Düşünülenin aksinde kadınların bu işi yapmasından mutlu olan, ayrıcalıkmış gibi hisseden insanlarımız var. Bence kadın erkek işi diye ayrım olmamalı. Ben topuklu ayakkabılarımla, tarlaların içine takla atıp savrulmuş arabalar kurtardım. Toplum buna hazır mı derseniz. Ben Aksaray’ı hazırladım. Mütevazı yaşayan bir yer ama bana alıştılar.”

KENDİMLE GURUR DUYUYORUM

Aysun İnceler, 43 yaşında. Üniversite öğrencisi iki evlat sahibi. İstanbul’da 10 yıldır araç kurtarıyor. “Bizim de baba mesleğimiz. Önceden operasyon kısmındaydım. Eşim istiyordu ama ben ilk başta trafiğe çıkmak istemiyordum, çocuklar da ufaktı... Kadın çekici, insanlara ilk başta değişik geliyor. Gurur duyuyorum kendimle. Kızlarım ilk başta tedirgindi, şimdi onlar da alıştı. Eşim de artık çıkamıyor, sağlığı elvermiyor, ofiste kalıyor” diyor. İstanbul’da özellikle yağışlı havalarda işin zorlaştığını dile getirerek, kadınlara çağrı yapıyor: “Her iş gibi zorluğu var ama ben kesinlikle iş fırsatı olarak kadınlara öneririm. Yeni üretilen çekicilerde daha rahat çalışılıyor.”

Zorluklar aşılıyor

Serpil Kabakuşak da Antalya’da, aile şirketinde çalışıyor. 35 yaşında, bir çocuk annesi. Sektöre girmesinde, araçlara olan ilgisi de çok etkili olmuş: “Sevince, cesaretiniz varsa, kurumsal bir firmayla da çalışıyorsanız, oradan aldığınız güçle işin zorluklarını aşıyorsunuz. Deneyim kazanmadan her şey zor gelir. Kadın deyince aklıma üretkenlik geliyor. Kadınlar zaten birçok sektöre adım attılar. Bu alana da adım atmalılar. Ben Antalya da kadın grubu oluşturmak istiyorum. Rakip olarak da kadın görsem mutlu olurum. Kadınları cesaretlendirmek gerekiyor. Canlılığı, hareketi seviyorsanız, böyle de bir iş var diye teşvik edici olmak gerekiyor. Kadının her alanda olabileceğini düşünmek, bu gücü hissetmek... Siz hissedince çevrenize yansıyor, size destek geliyor” diyor. Kabakuşak, bazı şeyleri zamanla aştığını da ekliyor: “Eskiden saçımı toplardım, şapka takardım. Büyük gözlüklerle kendimi kamufle etmeye çalışırdım. Trafikte laf atma, makaslama gibi rahatsız edici durumlar olabiliyor. Kendimi ön palana çıkarmak hoşuma gitmiyordu. Şimdi, bunu yapanları görmüyorum.”