'Çocuklarım ellerimin arasından kaydı'

Suriyeli göçmenlerin bindiği botun batması sonrası ölen iki küçük çocuğun babası Abdullah Kurdi, dün cenazeleri almak için Muğla Adli Tıp Kurumu'na geldi. HDP Muğla İl Eş Başkanı Yusuf Ulusoy'un eşlik ettiği Kurdi'nin eşi Zahin (27) ile çocukları Aylan (2) ve Galip (3) Akyarlar'da önceki gün sahile vuran 12 kişi arasındaydı. Muğla Adli Tıp Kurumu'nda gazetecilerin sorularını yanıtlayan baba Abdullah Kurdi, Kobani'de berberlik yaptığını, savaş nedeniyle 4 yıl önce ailesiyle birlikte Türkiye'ye yerleştiğini söyledi. Bodrum'a 10 gün önce geldiğini belirten Kurdi, şunları söyledi:

“Savaştan dolayı kaçıp geldiğimiz Türkiye'de, bütün dünyanın bizi görmesini ve duymasını istiyoruz. Ben böyle bir acı yaşadım. Biz sonraki insanların yaşamaması için bu açıklamayı yapıyorum. Ablam Kanada'da. Bu haberler çıktıktan sonra ablam Kanada'da televizyon programına katıldı. Kanada hükümetinden bu ülkeye gelebileceğim yönünde bir teklif aldım. Kanada'ya gidebileceğime dair bir teklifti bu. Ama bu saatten sonra gitmek istemiyorum. Cenazeleri Şanlıurfa Suruç ilçesi, oradan da Kobani'ye götüreceğim. Ben de bundan sonra yaşamımı orada sürdüreceğim."

ÇOCUKLARIM ELLERİMDEN KAYDI

Öte yandan Abdullah Kurdi, olayın ardından verdiği ifadede yaşananları şöyle anlattı:

“Daha önce iki kez organizatörlere para vermiş ve İstanköy Adası'na geçmek istedik. Birisinde Sahil Güvenlik ekipleri bizi yakaladı. Serbest kaldık. Diğerinde ise organizatörler sözünde durmadı ve botu getirmedi. Bu kez kendi olanaklarımız ile botu temin ederek kürek çekerek geçmeye çalıştık. Sahilden 500 metre kadar açıldıktan kısa bir süre sonra bot su almaya başladı. Ayaklarımız ıslanıyordu. Su arttıkça panik başladı. Ayağa kalkınca olanlar oldu. Can yeleklerimiz vardı ama ayağa kalkanlar nedeniyle bot birden alabora olup ters döndü. Eşimin ellerinden tutuyordum. Çocuklarım ellerimin arasından kaydı. Bota tutunmaya çalıştık. Havası gittikçe söndü. Gecenin karanlığında herkes bağırıyordu. Bu nedenle sesimi çocuklarıma ve eşime duyuramıyordum. Herkes çığlık çığlığaydı. Işıklara bakarak karaya doğru yüzmeye çalıştım. Karaya çıktığımızda eşimi ve çocuklarımı aradım bulamadım. Korkudan kaçtıklarını düşündüm, Bodrum'a geldik. Sonra şehirde buluştuğumuz noktaya gelmediklerini görünce hastaneye giderek acı haberi aldım.”