Mesai arkadaşları, Emre İper için yazdı: Dost biriktirmek...

Günseli Özaltay: Sevgili Emre, can dostum, oğlum, arkadaşım... Sana bir mektup yazacağım hiç aklıma gelmemişti. Bilirsin Silivri’de özgürlüğünü bekleyen Akın Bey ve tüm arkadaşlarım için hep mektup yazmak istemiştim. Ama bir türlü gerçekleştiremedim. Sen de ben her bu konuyu açtığımda alınırım diye içinden gülerdin hep. Nasılsın? İyi olmanı diliyorum. Senden haber alabilmek için gazete içinde gördüğüm tüm avukatları sorularımla bıktırıyorum. Artık yeter diyorum. Sen orada bizler dışarıda olmuyor. Çünkü artık seni özledim. Bana öğlen yemeğe çıkarken “Sen gelmiyor musun?” deyişini, “Gelmiyorum” deyince sinirlenen yüzünü özledim.

Seni tüm finans işlerin, nakit akım, banka talimatların da özledi. Benim yaşamım boyunca hayattan öğrendiğim en önemli ders şu oldu: Dost biriktirmek. Bunu son dönemde yaşadıklarımda gördüm. İyi birikim yapmışım. Sen ve diğer dostlarım var. Ama senin de biriktirdiğin o kadar çok dostun var ki... Herkes seni soruyor, merak ediyor, selam söylüyor. Dostluk dediğin gözünün dilini bilen, merdivenden çıkarken de tökezlediğinde de koluna girebildiğindir. Seni yanaklarından öpüyorum. Sana kucak dolusu sevgilerimi gönderiyorum. En kısa zamanda görüşmek istiyorum.

Şenay Çalışgan: Merhaba Emre Can. Nasılsın? İyi olmanı diliyorum. Senin gülümsemen için yazıyorum. “Maaşlar hazır mı” diye seslenişini özledim. Umarım gülümsemişsindir. Ahmed Arif’den bitirmek istedim; “Kendine iyi bak / bir daha hiçbir ana doğurmaz seni” Canım arkadaşım. Özgürlüğüne bir an önce kavuşmanı istiyorum. Özlemle bekliyorum.

Göksel Çatalorman: Sevgili dostum Emre; özlendiğin zamanların daha fazla uzamaması dileğiyle, en kısa zamanda hem cam cama, hem can cana!..

Önder Yılmaz: Sana yapılan haksız ve hukuksuz iftiranın en kısa zamanda son bulmasını umarak sesini duyabileceğim ve emaneten baktığım işlerini yapacağın günü sabırsızlıkla bekliyorum.

Ayçin Yenitürk: Ey dost!.. Nasılsın? Aslında bu soruyu sormam hata. Sen hep iyisindir, bizim en zor anlarımızda dahi yüzünden gülücüğü eksik etmeyip o travmatik dönemlerimizi atlatmamıza hep yardımcı oldun. Sana ne kadar teşekkür etsem azdır. Biliyor musun seni özlemek, aramıza katılacağın günü sabırsızlıkla beklemek bile güzel; çünkü dostluğumuz bu ayrılıklarla perçinlendi.

Sana yazı yazacağımı söylediğim andan beri bir telaş yaşanıyor yüreğimde. Sana ne yazacağım ki; ellerim titremeye başladı. “Ne güzel!” diyecektim oysa, bir dostla yanında değilken konuşmak. Ne güzel diyecektim, mektup mu: yazarak susmak, sevgini yazıyla anlatmak...

Ayrı yerlerde, kimlerin ardına saklanmış olsa da dostluğumuz, unutma ki aynı gökyüzünü paylaştığımız sürece hep dostuz!..

Ama artık hasret bitsin ve gel. Seni seviyorum canım arkadaşım.

Tunca Çinkaya: Kardeşim; sana yapılan  bu haksızlığın bir an önce giderilip tez zamanda aramıza katılacağın günü hasret ve sabırsızlıkla bekliyoruz.

Doğa Şahin: Ünlü bilge Sokrates’i hapishaneye götürürlerken karısı ağlayarak söyleniyormuş:

- Seni haksız yere götürüyorlar! Seni haksız yere götürüyorlar!.. Sokrates yanıt vermiş:

- Sus hanım ağlama, haklı yere götürselerdi daha iyi mi olacaktı?...

En kısa zamanda “aydınlık ve özgür günler de” görüşmek üzere Emre kardeşim.

Yusuf Güler: Sevgili Emre Abi, özgür yarınlarda birlikte olmak dileğiyle...

Erkan Turgut: Sevgili Emre Abim, insanlar hayatlarının belli dönemlerinde birikimlerinin hasadını yaparlar. Bence bu dönem de senin için hasat zamanı. İnsanlara vermiş olduğun sevginin sana olan dönüşünü en kısa zamanda görmeni ve bu özlemin tez zamanda mutluluğa dönüşmesini diliyorum. Kardeşin Erkan.

Arif Kurtuluş: Talimatların efendisi sevgili Emre, sen ve senin nezdinde haksız ve hukuksuz olarak tutuklu bulunan tüm arkadaşlarımızın en kısa sürede aramıza dönmesi dileğimle. Ayrıca diğer arkadaşlarımın güzel dileklerine ben de katılıyorum. Sevgilerimle...