Ataol Behramoğlu’nun şiirleri Letoncada!

Riga, 20 Mart 2021

NÂZIM HİKMET’İN OĞULLARI

Şair Ataol Behramoğlu (doğumu 1942) son on yıllarda hep birlikte Nâzım Hikmet’in oğulları diye adlandırılan Türk şairleri arasında en parlak ve tanınmış kişiliktir. Onun şiirsel inancı 20. yüzyılın ikinci yarısının incelikle işlenmiş Avrupa modernizmi, estetik ve toplumsal ideali birbirini izleyen dünyasal ve toplumsal hümanizmdir. Bu idealin kökleri ortaçağ Türk ve Fars düşünürlerinin belirgin dünyasal idealleriyle iç içedir.

Ataol Behramoğlu şu anda Türkiye’nin en popüler şairidir. Türk interneti Ataol’un şiirleri ve Türk bestecilerin onun şiirlerinden yaptıkları şarkılarla dolup taşıyor.

Boğazın kıyısında, Avrupa yakasında, Belediyenin yönetim alanındaki Şairler Parkı’nda onun esaslı bir heykeli dikilmiş.

Bol yapraklı ağaçlar altındaki öteki şairler, önceki on yılların İstanbul şiirinin ilahları olan Orhan Veli, Oktay Rifat, Melih Cevdet Anday, Behçet Necatigil’dir.

Bu sonuncusunun taş ve insan hakkında dillerde dolaşan bir dörtlüğü vardır: “Gidecek yeri olmayan biri/ Aslanları görmeye parka gitti./ Aslanlar taştan o bir insan,/ Nasıl anlaşırlar?/ Anlaştılar!”

Şimdi bu parka gidebilecek tek kişi Ataol şimdi, hem aslanlara, hem kendisine. Orada şiir dinlemek için sık sık toplananlara gidiyor.

ASYA İLE AVRUPA’NIN ORTASINDA

Nâzım gibi Ataol da Avrupa ve Asya’nın ortasında duruyor. Siyasal savaşımın acımasız gerçekliği onu da sık sık ve uzun süre ayırdı en değerlisinden, çocuğundan.

Maris Çaklkays’ın Letoncaya çevirisinde, “Memet Memet” diye seslenmek için Bulgaristan’ın Karadeniz kıyısında ağır ağır yürüyen Nâzım gibi, kızı Barış’a seslenmek için günden güne şiir sayfalarında dolaştı.

Dostum ve kardeşim Ataol Behramoğlu’nun Letonca’daki ilk kitabıyla mutluyum.