Bu yıl 10 Kasım’da, dili Atatürk demeye başlayandan seksenlik yaşlıya, başörtülü kadından saçı açığa, öğretmenden öğrenciye; topluluklar, ulu önderlerine duydukları inancın sevinciyle ağladılar.

Her damla gözyaşı, Atatürk’e duyulan özlemin göstergesiydi.

Daha önce saygı duruşuna “sap gibi dikilme” diyen Başbakan halkın bu sevgisi karşısında ağzını ölçülü tutmak zorunda kaldı.

Dine sığınıp dini kirletenlerin yazarlık yaptığı basın organlarının dışında, medya, sorumluluğunu yerine getirdi.

Medyanın 12 Mart’lara, 12 Eylül’lere karşı başlattığı savaşım unutulmamalı.

Ali Kırca’nın Atatürk devrimlerini yorumlayan programı ise, her düzeydeki basına iyi bir örnek oldu.

***

Aramızdan ayrılan son Gazi Mustafa Şekip Birgöl’e devlet töreni düzenlendi. Kanal D sunucusunun deyimiyle, “devlet töreni, millet törenine dönüştü”.

Törene yüreğini katan halk, devlet-millet sargınlığına duydukları özlemle “Gazi”nin çevresini sardılar.

Gazi Birgöl son yolculuğuna pencerelerden yağan çiçeklerle uğurlanırken caddeleri karanfil kokusu sardı. Her çiçekte, her kokuda Mustafa Kemal Atatürk’ün ruhu dolaşıyordu.

Genelkurmay Başkanı İlker Başbuğ halkın arasında kurtuluşa, kuruluşa, devrimlere, Atatürk’e, çağdaşlığa, vatan toprağına, şehitlere, gazilere selam duruyordu.

***

Elli yıldan bu yana Türkiye, dinci iktidarların yozlaştırmasıyla bir değerbilmezler ülkesi oldu. Bu 10 Kasım, değerbilmezlerin karşısına yüz binlerce değerbiliri çıkardı.

Yetiştirdiği değerler, kuşkusuz bir topluma erdem kazandırır. Asıl erdemse, halkın, o değeri tarihsel yerine oturtmasıdır. Bu da bilgiyle, toplumsal ahlak duygusuyla oluyor. Bundan yoksun toplumlar, dinciliğe bürünmüş bilgisizliğin, değerleri nasıl kirlettiğini düşünemiyorlar.

10 Kasım coşkusu, Atatürk’ü devrimleriyle anlamanın, kişinin, kendini çağdaş değerlerle donatmasına bağlı olduğunu da göstermiştir. Bu olmadıkça, Türkiye demokrasiyi de, laikliği de içine sindiremeyecektir. Oysa demokrasi ve laiklik, Türkiye’nin varoluşunda iki temel kavramdır.

Bugün, bu kavramların dibini -açık ya da örtük-, oymak isteyenler, Türkiye’yi yıkıma götüreceğini düşünme yeteneğinden yoksun kişiler arasından çıkıyor.

Acı olansa, onların devletin en sorumlu yerlerinde bulunmasıdır!..

***

Server Tanilli, cuma günkü yazısında, toplumdaki değişimin, “demokrasiyi bir çürüyüşten çekip alacağı, onu, gerici güçlerin bir oyun alanı olmaktan çıkaracağı ve ‘laik Cumhuriyet’i nicedir yüz yüze geldiği bir tehlikeden kurtaracağı”nı ileri sürüyor.

Demokrasi ve laiklik savunucusu Tanilli’nin bu yorumunu aydınlık günlere ereceğimizin muştusu saymalıyız.

***

Tanilli, yazısının sonunda bu yoldaki görüşlerini şöyle bağlıyor:

“Öte yandan, bütün sorun, halkın da bunların bilincine varmasındadır. Bu ne kadar çabuk olursa, demokrasi de o kadar çabuk rayına oturmuş olacak; ve geleceğin aydınlık Türkiyesi’ne uzanan yollar bir an önce açılacak. Özetle, bir ‘yol ayrımı’na varmıştır Türkiye...”

Bu 10 Kasım’da belirginleşti bu; Türkiye adım adım, bir “yol ayrımı”na doğru ilerliyor.

“Yol ayrımı” kavramı, ülkeyi karanlığa boğmaya çalışanların, kendi karanlıklarında boğulacağının sinyalini de veriyor.

binyazar@gmail.com