Her sene 21 Mart Dünya Şiir Günü’nü bir ‘şiir akşamı’ yaparak kutlarız seninle, bilirsin...
Bu yıl ne yazık ki yapamadık. (Tıpkı son 5 aydır her özel günü istemeden ıskaladığımız gibi)
Ama sen, geçen haftaki kapalı görüşümüzde bana harika bir sürpriz yaptın adeta esir tutulduğun
o yerde... Aramızdaki o buz gibi cama aldırmadan Nâzım’ın bir şiirini okuyarak kutladın şiir günümü.
Ben de, gecikmeli dahi olsa (ki bu da benim isteğim dışında biliyorsun!) sana, senin köşenden, kendi acemi dizelerimle dokunmak istedim...
Dünya Şiir Günümüz kutlu olsun canım...
Nâzım’ın dizeleri döküldü ağzından,
Benimse,
Tutamadığım gözyaşlarım...
Sen okudukça o pis camın ardında
Cam parladı,
Ben çoğaldım...
Nâzım gökyüzüne uzak,
Güneşe şaşkın ya hani...
Ben sana uzak,
Sana yakın kaldım..
Gözlerin buluştu dudaklarımla
Onlar ağladı,
Biz çoğaldık.
               Sinem User Kara