Bu yılki Londra Olimpiyatları, ister istemez bana 1948 yılının Londra Olimpiyatları’nı hatırlatıyor. Küllenmeye yüz tutmuş anılardan gülümseten bazılarını siz okuyucularımla paylaşmak istedim.

Yıl 1948... Londra Olimpiyat oyunları için Londra’dayız. Açılış Wembley Stadı’nda yapılacak. Bütün olimpiyat sporcuları stadın önünde sıralarını bekliyor. Bulunduğumuz yerin hemen karşısında bir grup sporcu var. Aralarında çipil gözlü, zayıf, çelimsiz biri dikkatimizi çekiyor. Kim olduğunu bilmiyoruz. Masörümüz Reşat Erte’nin de dikkatini çekmiş olmalı ki “Sorsana bu kim? Hangi milletten? Ne yapar” gibi soruları yöneltmemi istiyor. Ben de gidip soruyorum. Atlet olduğunu söylüyor. Bizim masör de önceleri atletizmle uğraşmış, iri yarı, güçlü, pazuları olan kuvvetli bir adam. Adamın atlet olduğunu duyunca, “Atlet olsa ne yazar” diyor. Bir iki gün sonra yarışmalar başlıyor. Reşat’ın sivrisinek gibi gördüğü adam Çek lokomotifi Zapotek değil miymiş? Gelin de gülmeyin.

Müsabakalar öncesi Wembley Stadı’na yakın Uxbridge’deyiz. Manzara çok güzel. Her taraf yemyeşil. Tüm sporcular burada. Bir sürü milletten sporcu var. Şakalar, espriler yapılıyor. Biz de birbirimizle şakalaşıp, alt alta, üst üste şaka yapan güreşçilerin etrafında halka olmuş izliyoruz. Yakınımızda bizimle birlikte izleyen tanımadığımız bir genç adam var. Uzun boylu, Tarzan’a benzeyen, eşofmanını boynuna dolamış biri. Ne olduğu, kim olduğu belli değil. Genç adama; güreşçimiz Celâl Atik’i işaret ederek, “Güreşir misin?” diyoruz. Boynuna doladığı eşofmanı atarak ortaya çıkıyor ve başlıyor güreşmeye. Celâl Atik altta… Adam kanırıyor da kanırıyor. Celal Atik ter içinde. Bir ara bize dönüp, “Kim ulan bu adam?” diyor. Bilmiyoruz ki. Sonra adam alta düşüyor bu sefer Celâl Atik kanırıyor da kanırıyor. Allah’tan birden biri “Nuri Hoca geliyor” diye bağırıyor da herkes hizaya giriyor. Ciddileşiyor. O sırada Celâl Atik, “Bu adam bizimkilerle güreşirse canlarına okur” diyor. “Dünyada bacakları bu kadar kuvvetli bir adam yoktur” diye de ilave ediyor. Güreşler başlıyor. Tesadüf işte bu genç adam, 87 kiloda güreşen Muharrem Candaş ile eşleşiyor ve gerçekten Muharrem’i yerden yere vuruyor. Meğerse bu genç adam Amerika Birleşik Devletleri’nin en iyi güreşçisi Withenber’miş.

Olimpiyatlara tek kadın sporcu ile katılıyoruz. Adı Üner Teoman. Ankara’dan torpilli dediler. Kimin nesi, ne yapar bilmiyoruz. Sürat koşuyordu. Bırakın finallere gelebilmeyi en zayıf seçmelerde bile nal topladı. İşin en ilginç yanı kız akşamları kampa geliyordu. Nüktedanlığı ile tanınan Şükrü Gülesin’in, “Sen niye geldin buralara? Seni kim gönderdi? Sen gidip evinde yemek pişirsene” gibi soru ve yorumları bizi bir hayli güldürmüştü.