6 Aralık 1931’de doğmuş. 1951’de, 20 yaşındayken İstanbul Radyosu’nda ilk canlı konserini vermiş, ilk plağı yayımlanmış. 1953’te Cahide Sonku ile ilk filmini çevirmiş. 1954’te assolist olarak İzmir Fuarı’nda ilk kez sahneye çıkmış. 1980’de sahne çalışmalarını bıraktığını açıklayana dek hayatı hep ilklerle geçmiş, Türkiye’nin eğlence yaşamına önderlik etmiş, ismi hep manşetlerde olmuş. Kültür tarihimizi anlatırken onun adını anmamak olası değil.
Zeki Müren çok yönlü bir sanatçı. Şarkıcı, besteci, sinema oyuncusu, şair, ressam, giysi tasarımcısı... 300 bestesi, 600’den fazla plağı var. 18 filmde, bir tiyatro eserinde rol almış. Şiirlerinden oluşan bir kitabı yayımlanmış. Sergiler açmış, defileler düzenlemiş. Ama her şeyden önce büyük bir gösteri sanatçısı. Yaşarken onu tanıyanlar sahnelere getirdiği yeniliklerle anımsıyor. Otuz yıl boyunca alkışlarla yaşamış.
Zeki Müren her zaman sevilen, sayılan, hayran olunan ve hoşgörülen bir sanatçıydı. “Olmaz, yapılmaz” denilen şeyleri yaptı ve tatlı dille güler yüzle benimsetti. Topluma kendi anlayışlarına uymasa, ters gelse bile sanatçıların yaptıklarının hoşgörü ile karşılanması gerektiğini öğretti. Makyaj yaptı, saçını boyadı, sahneye kadınsı bir havada, mini etekle, entari ile çıktı ve hayranlıkla karşılandı. Çünkü her yaptığının gösterinin bir parçası olarak kabul edilmesinisağladı. Örneğin sahneye süper mini etekle çıkarken bunu eski Romalı gladyatörlerden, Sezar’dan modernize ettiğini söylüyor, sahnede o döneme göndermeler yapan dekorlar kurduruyordu.
İstanbul Beyoğlu’ndaki Yapı Kredi Kültür Merkezi’nde açılan “İşte Benim Zeki Müren” sergisi, çocukluk yıllarından başlayarak son plağını çıkardığı 1984’e dek süren sanat yaşamını anlatıyor. Kuratörlüğünü Derya Bengi’nin, tasarımını Sadık Karamustafa’nın yaptığı sergide fotoğraflar, afişler, plaklar, notlar, belgeler, sözleşmeler, ona yazılan mektuplar, desenleri, kostümleri, ayakkabıları, gözlükleri gibi sahnede, günlük yaşamda kullandığı özel eşyası yer alıyor.
Zeki Müren İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi Yüksek Süsleme Bölümü’nden mezun olmuş. Desen çalışmaları eskiden beri biliniyor. “İşte Benim Zeki Müren” sergisi ile eşzamanlı olarak Kadıköy Belediyesi ve Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık işbirliğiyle düzenlenen “Mora Bayılırdım” adlı Zeki Müren Desenleri Sergisi’ni de Caddebostan Kültür Merkezi’nde görmek mümkün.
“İşte Benim Zeki Müren” sergisinde yer alan malzeme esas olarak Zeki Müren’in mirasını bağışladığı ve öldüğünde Türk Eğitim Vakfı ile Mehmetçik Vakfı’na teslim edilen sandıklardan çıkmış ve bunların küçük bir bölümü sergide yer alabilmiş. Zeki Müren’in iyi bir koleksiyoner olduğu, kendisiyle ilgili hemen her şeyi saklamakla kalmadığı, büyük bir bölümüne tarihler, açıklamalar eklediği de görülüyor. Sanıyorum 24 Eylül 1996’da İzmir Televizyonu’nda kendi için düzenlenen ve canlı olarak yayımlanan programda rahatsızlanıp vefat etmeseydi kendi müzesini de kendi açacaktı.
Ölümünden sonra yaşamının son yıllarını geçirdiği Bodrum’daki evi müze haline getirildi, 2000 yılında ziyarete açıldı. Görenlerin sergilenen ürünler açısından zayıf bulduğu müze herhalde sandıklardan çıkan binlerce malzeme ile iyice zenginleşecek ve görülmeye değer hale gelecek.
“İşte Benim Zeki Müren” sergisi 20 Aralık’a kadar sürecek. Yapı Kredi Kültür Merkezi’nin iki katında yer alan sergide sadece Zeki Müren’in sanat yaşamına resimlerle, belgelerle şahit olmakla kalmıyor, sesini duyuyor, isterseniz filmlerini de izleyebiliyorsunuz. Çok etkileyici bir sergi. Halktan da büyük ilgi görüyor. Kalabalık bir kitle sergiyi izliyor. Akıl edenleri, gerçekleştirenleri kutluyorum. “Sanat Güneşi” Zeki Müren’le tekrar buluşmak, Türkiye’nin eğlence tarihinin 50 yılını görmek, anımsamak için iyi bir fırsat. Kaçırmayın.