İYİ Parti’nin merkez sağa oturması siyasetin dengeleri açısından son derece önemliydi. Biz de bunun gerekli, hatta zorunlu olduğunu yeri geldikçe vurguladık!

Öfke Partisi Genel Başkanı Meral Akşener, herkesi paylarken muhalefet medyasının da payını verdi ama bizim vicdanımız rahat. Beş yılda ana konusu sadece İYİ Parti olan 30’dan fazla yazı kaleme almışız. Hemen tümünün ruhu girişte vurguladığımız zeminde. Sıklıkla da şu gerçeğin altını çizdik:

İYİ Parti, AKP iktidarından sonra kurulmuş ve barajı aşmayı başarmış ilk ve tek partidir!

Bunun nedeni de seçmenin merkez sağda bir merkez aramasıydı. DEVA ve Gelecek Partisi benzer bir zemine oynadı, olmadı. Akşener barajın üzerinde başlayan liderliğini hep daha üste taşımak için çırpındı, bu da olmadı!

14 Mayıs seçimlerine giderken İYİ Parti’nin ve Türkiye İşçi Partisi’nin özgüveni ayrıca yüksekti. Biz de iktidar değişimi açısından bunu son derece olumlu bulmuş, hedeflerinin gerçekleşmesini istemiştik. Bu da olmadı!

***

İYİ Parti kongresine gelirsek...

Sahnede 3 Mart’ı geride bırakan bir Akşener vardı. Hukuktaki temel tanım elbet siyaset için de geçerli:

Usul, esasın kapısıdır!

Usul sözcüğünün yerine “üslup” da konabilir.

Akşener elbette yeni bir yol seçebilir. Millet İttifakı çatısı altında yapılan denemenin sonuç vermediğini, önümüzdeki dönem daha iddialı olmak için tek başına yürümek istediğini partisinin kongresinde ilan etmeyecek de nerede edecek?

Bunu yaparken yolları ayırdığı kişilerle yeniden el sıkışmak zorunda kalabileceğini de unutmamalıydı.

Bunu yaparken “pişmanlık”, “diyet” gibi sözler yerine, “zamanın ruhu”, “niyet” gibi sözler kullanabilirdi.

Bunu yaparken parti içi muhalefetle CHP’yi bir tutup hedefi belirsiz dağınıklığa gerek yoktu.

Çok sık kullandığı, “millete gideceğiz” sözü, “su 100 derecede kaynar”, “iki kere iki dört eder” gibi genel bir doğru. Konuşmanın rotası yoktu.

Akşener, 25 Ekim 2017’de kurduğu partisinin daha önceki iki kongresinden de sorunlu çıktı. Aylarca tamirat için uğraştı. Bu kez her şeyi dümdüz ettiği için tamirat sorunu yok!

***

Mizah iyi bir izah tarzıdır. İYİ Parti kongresini baştan sona bu yaklaşımla yazmak isterdik. En azından son bölümde bu açıdan dokunalım.

Akşener, 2018 seçimlerine CHP’den gelen 15 milletvekili ile grup kurup girmeyi “en büyük pişmanlığım” şeklinde dile getirdi. Biz son pişmanlık diye bir kavram biliyorduk, demek ki “sonradan pişmanlık” da var.

15 milletvekiline beş İYİ Partili milletvekili eklenerek grup kurulmuştu. O beşe baktık, bugün hiçbiri yok. Hatta öteki kurucuların da çoğu yok. Dünyada hiçbir değirmen Akşener kadar iyi insan öğütemez desek, abartmış olmayız.

Akşener, savaşmayı çok istediğini anlatmak için “kellemle top oynamayı severim” dedi. Biz “kelle koltukta” diye biliyorduk, demek ki “kelle ayakta” da var. Ama kelle de bu kadar ayağa alınmaz ki!

Noktayı öfke üzerine iki sözle koyalım:

Öfke, haklılığın intiharıdır!

Öfke yükseldikçe, akıl uçar!