Kuvayı Milliye, Kurtuluş Savaşı ve Cumhuriyet devrimleriyle kişiliğini biçimlendiren, Atatürkçülüğün, aydınlanmanın bayrağı altında yurt sevgisiyle ömrünü donatan, “Uğruna öleceğim tek kale insandır” diyen, insan sevgisinin, ömrünü adadığı güzelliklerle coşmanın, “yediveren bağımsızlık gülü”nün, “yumuşak kardaki yüreğin”, insan ve doğa sevgisiyle büyüyen halk sevgisinin aydını Ceyhun Atuf Kansu 102 yaşında (7 Aralık 1919-17 Mart 1978).

SÜREKLİ DEVRİMİN BİLGESİ 

Cahit Külebi’nin “Hiçbir düşünür ve siyasacımız Atatürkçülük ile toplumculuğu ve halk geleneklerimizi Ceyhun’un anlayışı ölçüsünde, ussal biçimde kaynaştıramamıştır... Atatürk sağ olsaydı, gününün koşulları içinde ne yapardı anlayışı, Ceyhun’un düşüncesinde her zaman egemen olmuştur” dediği Kansu, devrimleri, çağdaşlaşma atılımlarımızı özgün yorumlarıyla geliştirdi.

“Bağımsızlık gülleriyle süslenen bir düzen” özlemini vurguladı yapıtlarında: 

Bağımsızlık Gülü, Yurdumdan, Sakarya Meydan Savaşı, Devrimcinin Takvimi, Ya Bağımsızlık Ya Ölüm, Atatürkçü Olmak, Atatürk ve Kurtuluş Savaşı, Halk Önderi Atatürk, Cumhuriyet Ağacı, Cumhuriyet Bayrağı Altında, Söylev’i Okurken, Halk Albümü, Sevgi Elması, Kardeş Sofrası (Bilgi Yayınevi)...

KANSU’YLA YENİ BULUŞMALAR

Oğlu, gazeteci Işık Kansu’nun yayına hazırladığı yeni kitaplarıyla da buluşuyoruz Ceyhun Atuf’un. 

Bağımsızlık Devrimcisi adlı kitabında (Telgrafhane Yay.), bağımsızlık, devrimcilik, uygarlık, kurtuluş, uluslaşma, halkçılık ilkelerini ve “Katıksız bir başkaldırıcı olarak Atatürk”ü anlatıyor.

Kurtuluş Uyanış Direniş’te (Telgrafhane Yay.), kavramı, felsefesi, ilkeleri, dünyadaki öncülüğüyle Ulusal Kurtuluş Savaşımızı, “hümanizma savaşçıları” dediği halkı, köylüleri içten tanımlamalarla günümüze getirirken Atatürk’ün şu sözünü anımsatıyor:

“Efendiler! Gözüpek olunuz! Kendiniz bulunuz doğruyu...” 

DEVRİMCİNİN EL KİTABI

“Ne yapmalı” sorusuna Atatürk’ün “Özgürlük ve bağımsızlık için silaha sarılıp kurtuluş savaşı vereceğiz” yanıtıyla başladığı Kemalizmi Anlamak adlı kitabında “Devrimcinin kan damarı, halkın yüreğine bağlıdır” diyor (Telgrafhane Yay.).

“Devrim gezisi” diyor Atatürk’ün 70 gün süren Anadolu gezisine, “Devrimci düşünce” diyor onun gerçekçi, toprağa basan hayallerine.

“Atatürk: Bir Devrimci” başlıklı yazısında Atatürk’ün her şeyden önce “Kendi savaşını insanlığın devrimci savaşıyla birleştiren” bir devrimci, bir devrim birikimi, Ulusal Kurtuluş Savaşı devrimcisi, ortaçağ yıkıcısı devrimci, halk yönetimi devrimcisi, temel yapı devrimcisi, dünya devrimcisi olduğunu açıklıyor. 

‘ONURLA DOLACAK GÜNÜMÜZ, UMUTLA DÖNECEĞİZ YARINA’

Yurdumuzu Şen Edeceğiz’de (Cumhuriyet Kitapları), “Devrim önderleri, devlet kurucuları, gerçek yurt yöneticileri bir öğretmene benzerler. İnsanlığın devrimci tarihinin dersliğinde ve kendi uluslarının yaşama okulunda yeni bir şeyler öğretirler. Siyasal eylemlerini öğretiyle besleyip doğrularlar. Bu öğretmenler, kendi uluslarının tarihinden gelirler, öğretiyi somut bir toprakta dener, ulusal toprakta uygularlar, ondan sonra bu topraklardan insanlığa devrimci bir umut dalı gibi uzanırlar...” diyerek anlattığı öğretmen Atatürk’ten alacağımız dersi vurguluyor:

“Bu devrimcilerden öğrenmemiz gereken ilk ders, bir devrimin ulusaldan evrensele bir çizgi izlemesidir.” 

“Ulusal bağımsızlığımızı emeğimizle dokuyacağız” diyen Atatürk’ün “halk dokumacısı” olduğunu söyleyip “Kurtuluş Savaşı ve Gençlik” yazısında Atatürkçülüğün elkitabına noktayı koyuyor:

“Ana kaynağımız gençlikle var olacağız, dirileceğiz.”