\n

\n

Sanat, insanoğlunu kardeşliğe, eşitliğe, özgürlüğe ve en önemlisi “insanlığa” götüren yoldur. Sanatı içinde barındırmayan ve sanatçıyı koruyup kollamayan toplumlar, dünyanın en ileri teknolojisine sahip olsa bile, uygarlıktan çok uzaktır.\n

\n

Bugün uygar gibi görünen ülkelerde yaşayanlar da, teknolojinin getirdiği konfor içinde yüzerken, kalabalıklar arasında yapayalnız insanlar olarak “sanal dünyalarının havuzunda” boğulmamak için çırpınmaktadır.\n

\n

Bana göre, uygar olmak, bir şairin mısralarındaki ağlamasını duymak ve gözyaşlarına da dokunmaktır. \n

\n

Uygar olmak, her şeyi söylemenin mümkün olduğu yeri bilmek ve anlatmaktır.\n

\n

Uygarlık evrensel boyutlara ulaşmış, insan sevgisinin başköşeye oturtulduğu bir kültürler bütünüdür. Düşünce ve hayal zenginliğinin ürünleri olan müziktir, edebiyattır, şiirdir, heykeldir, resimdir. Bir ülkede bunlar toplum tarafından benimsenip özümsenmedikçe, o ülkenin uygarlığından söz etmek çok zordur.\n

\n

Türkiye’de sanatı evrensel boyutuna taşıyanların başında gelenlerden, tiyatro sanatçısı Müşfik Kenter 17 Ağustos 2012 günü sonsuzluğa uğurlandı. Geride sanatsever herkesi “biraz daha yalnız” bırakarak aramızdan ayrıldı.\n

\n

Ben de kendimi, bu yalnızlar kervanında yer alanlardan biri olarak buldum.\n

\n

Şimdi, Orhan Veli’nin “Anlatamıyorum” şiiri ile anlattığı “mısralarındaki gözyaşlarına” Müşfik Kenter’in o büyüleyici sesiyle dokunuyor, “Dalgacı Mahmut’un” maviye boyadığı gökyüzünü ve “diktiği yırtılan denizini” yine Müşfik Kenter’in “Bir Garip Orhan Veli” yapıtındaki o büyüleyici sesiyle görüyor ve dinliyorum...\n

\n

ANLATAMIYORUM \n

\n

Ağlasam sesimi duyar mısınız, Mısralarımda; Dokunabilir misiniz, Gözyaşlarıma, ellerinizle? Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel, Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu Bu derde düşmeden önce. Bir yer var, biliyorum; Her şeyi söylemek mümkün; Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum; Anlatamıyorum\t\n

\n

DALGACI MAHMUT \t\t\t\n

\n

İşim gücüm budur benim,\n

\n

Gökyüzünü boyarım her sabah,\n

\n

Hepiniz uykudayken.\n

\n

Uyanır bakarsınız ki mavi.\n

\n

\n

\n

Deniz yırtılır kimi zaman,\n

\n

Bilmezsiniz kim diker;\n

\n

Ben dikerim.\n

\n

\n

\n

Dalga geçerim kimi zaman da,\n

\n

O da benim vazifem;\n

\n

Bir baş düşünürüm başımda,\n

\n

Bir mide düşünürüm midemde,\n

\n

Bir ayak düşünürüm ayağımda, \n

\n

Ne haltedeceğimi bilemem.\n

\n

(Orhan Veli KANIK) \n

\n

\n\n