Çocukluğumda, İstanbul Boğazı’ndan kış aylarında lüfer, palamut ve torik balığı akını olurdu.

O kadar çok balık tutulurdu ki, fiyatlar düşmesin diye tutulan balıkların yarısı denize dökülürdü.

Günümüzde “insan hayatı ” öylesine ucuzladı ki, insanoğlu artık balıkları değil, insanları denize döküyor:

Olay 1) “Ege sahillerinde, kıyıya 10 metre uzaklıkta büyük bir insanlık dramı yaşandı. Ortadoğu’daki savaştan kaçan çoğunluğu Suriyeli 61 kişi, yasadışı yollardan yurtdışına çıkış yapmak için bindikleri 15 metrelik teknenin alabora olması üzerine yaşamını yitirdi. İkisi kaptan ve kaptan yardımcısı olmak üzere 46 kişi kurtulurken ölenlerin 3’ünün bebek, 28’inin çocuk, 18’inin kadın ve 12’sinin erkek olduğu açıklandı.” (Cumhuriyet 7 Eylül 2012)

Olay 2) “İnsan ticareti” yapan 21. yüzyılın “köle tacirleri”, geri kalmış ülkelerden getirdikleri aralarında kadın ve çocukların da bulunduğu kaçak göçmenleri, Meriç Nehri üzerinden Yunanistan’a geçirmek için 3 kişilik plastik havuz botlarına 9’ar kişi bindirmişler. Yarı yolda göçmenlerden Meriç Nehri’nde yüzerek karşıya geçmelerini istemişler. Göçmenler, “su çok derin, akıntı hızlı” diye suya girmek istemeyip direnmiş. Bunun üzerine “köle tacirleri” kadın, çoluk çocuk demeden sopalarla döve döve zorla hepsini tutup nehre atmış ve 16 göçmen de Meriç’in azgın sularında boğularak can vermiş. (Cumhuriyet 5 Aralık 2010 )

Hızlı nüfus artışının “büyük katkı sağladığı” işsizlik, her geçen gün dünyada “çığ gibi” büyümekte. Günümüzde geri kalmış ülke insanları, “esirler ve köleler gibi “boğaz tokluğuna” çalışmakta, yaşamları da “ bedavaya” gelmekte.

ABD Dışişleri Bakanlığı’nın 2011 yılı “İnsan Ticareti Raporu’nda”, Türkiye’nin insan ticaretinde, “hem kaynak hem transit ülke” olduğu ve yeterli önlemin alınmadığı sorgulanmakta. Raporda, Türkiye’de, uyuşturucu ticareti, fuhuş ve yankesiciliğe karışan çocukların, suç örgütlerine karşı savunmasız oldukları, bazı çocukların da zorunlu evlilik yoluyla insan ticaretinde “bir eşya gibi” alınıp satıldığı da belirtilmiş.

Bir mal gereğinden fazla üretildiğinde fiyat düşer, üretim azaldığında ise fiyat yükselir. Buna göre insan pazarlarının “bedava yaşayanları”, aşırı nüfus artışı altında kalan “geri kalmış ülke” insanlarından oluşmaktadır.

Orhan Veli (1914-1950 ) yıllar öncesinden bugünlere “selam” yollamış.

“BEDAVA

Bedava yaşıyoruz, bedava;

Hava bedava, bulut bedava;

Dere tepe bedava;

Yağmur çamur bedava;

Otomobillerin dışı,

Sinemaların kapısı,

Camekânlar bedava;

Peynir ekmek değil ama

Acı su bedava;

Kelle fiyatına hürriyet,

Esirlik bedava;

Bedava yaşıyoruz, bedava.”

( Orhan Veli KANIK)