Öksürük şurubuyla resim

Çocuklarınızın sanata yaklaşımı nasıl? Ya sizin? Sizce kulağa bu konu fazla mı fantastik geldi? Özellikle tam şu dönem, neredeyse akla gelecek en son konu değil mi? Çünkü kriz var, çünkü karın tokluğu Maslow hiyerarşisinde ilk sırada, çünkü sanat zenginler içindir, çünkü sanat herkes için fazla lükstür, ve böyle gidiyor... 

Sanat dünya en zor zamanını yaşarken bir çocuğun mutlu olması için en kolay yoldur. Önemli olan bunun farkında olan bir ebeveyne sahip olmak. Bir kursa gitmeden, bir özel eğitimden yararlanmaya ihtiyaç duymadan da üretebilir çocuk. Evdeki kap kacaklarla müzik yapabilir mesela. Öksürük şurubuyla resim. Patateslerle heykel. Yastıklarla oyunlar yaratılabilir. Kardeşiyle konuşurken bir hikaye uydurup sonra onu oynayabilir mesela. Sonra da bunu yapabilmiş olmanın hazzı ile dünyanın en mutlu çocuğu olarak gözlerini yumar. Daha büyük bir mutluluk yoktur o esnada onun için. Tek ihtiyacı olan bunu yapabileceği “özgür” bir zaman ve alan sunmak. Hepsi bu. Peki bunları yapabilmesinin ona faydası nedir?

FARKINDALIK VE EMPATİ

Sanat, çocuğun farkındalığını güçlendirir. Empati kurmayı öğrenir. Kendisine farklı bakış açıları yaratabilir. Analitik düşünmeyi deneyimler. Problemler oluşturup-çözebilen bir birey olur. Çok yönlü düşünebilir. Kendini daha iyi ve özgürce ifade edebilen biri olur. Merak eden, soru sorabilen, özgüvenli biri olur. Cesurca yaratabilen, hayal gücü geniş, entelektüel bir kişi olmasını sağlar. Bu da yeni kişiler, kültürler ve dışarısı ile bağ kurmasını sağlayan sosyal bir yapıya sahip olmasını temellendirir. 

EVDE DENEYİN

Şimdi size bir adet ev eğlencesi: Bu akşam çocuklarınız ile mutfakta seçtiğiniz üçer kap ile birlikte müzik yapın ve kağıtlarınıza, yaptığınız müzikten çıkan sesi çizin. Bol renkli sesler!