26. Ütopyalar buluşması Zoom'da

Şu günlerde salgın nedeniyle insan ve insanlık sapır sapır dökülüyor, ya da döktürülüyor.

Küresel bir yasak zinciriyle kuşatıldık. İnsanlar yan yana gelemiyor ya da getirilmiyor.

Eh, bir çare olarak ( belki de çaresizlik olarak )teknoloji var, bu kez ütopya toplantıları için zoomda buluşuruz.

Soru şu:

“Bildiğimiz Ütopyaların Sonu mu?"

ütopyalar buluşmasının temel sorgulaması, konu başlığı bu.

İlk aklıma, Işıklarla ta ötelerde yaşamın başka bir döngüsünde sakalını sıvazlayıp, muzip bakışlarıyla soruyu gören, ütopyaların kurucusu Savaş Emek’in sesi geldi:

“ Evladım, ne işsiniz siz?”

Bence haksız sayılmaz.

Kimileri “ hakkat ya, şu geldiğimiz noktaya baksanıza bildiğimiz ütopyaların sonu geldi” diyebilir.

Ancak sonsuz bir döngüde, üstelik bilinmeyene dayanarak herhangi bir “son “ üstüne kanuşmak, tartışmak, hele bunu konu başlığı yapmak, tuhaftan da öte sayılabilir kimilerince.

Şimdi biz insan olarak, insanlar olarak “ ütopyaların sonu mu “ diye, yanıtı her ne olursa olsun bir sorgulamaya kalkışmak, hayata dair umutsuzluğu ifade eder en azından ki, insanlığa yakışmaz.

Daha da ileri gidersek tükenmişliği, teslimiyeti gösterir.

Daha ağır saptamaları siz yapın, belki en koyu karanlığa vardırabilirsiniz.

Evet diyenlerin tutarsızlığı aklın, bilimin inkarıdır zira.

Haklı olarak kimileri diyebilir ki: “ bilinmezlik üstüne , bildiğimiz ütopyaların sonunu sorgulamak, hele hele ( evet sonu ) demek, en başta tarihi, uygarlığı, gıdım gıdım üstüne konularak gelinen zamanı, insanlığı, ondan öte bütün canlıları, dünyayı, evreni inkar sayılmaz mı? Baksanıza tarımı konuşuyoruz, köylülüğü, gıda politikalarını, küresel salgını, hayalleri, sahiciliği, yapay zekayı, iklim değişikliğini, sanal parayı konuşuyoruz madem, ütopyaların sonu gelmemiştir.

İnsanın, insanlığın zerresi kaldıkça da gelmeyecektir.

Canım olsun, yine de tartışalım, sorgulayalım, zarar gelmez.

Ütopyalara ihtiyacımız var zira...

Ütopyacılar zoomda, zumlayın derim...